Page 19 - тиббиёт ва замон
P. 19

кўча четидаги курсичада ўтирган бола-
                       қшом чоғи маҳалланинг қоқ ўртасида кўтарил-              кайга кўзим тушди. Юзи оппоқ, кўзлари
                       ган  шовқин-сурон  ҳаммани  сергак  торттирди.           қора, аммо оёқлари жуссасига нисбатан
              ОКимдир бировнинг уйига ўт тушибди, деган ха-                     жуда калта, бир қўли тирсагидан ортига
            ёлга борди. Кимдир кимнингдир бирови бевақт қазо қил-               қайрилган, қоқ суяк…
                                                                                   -  Гапира  оладими?  –  сўрадим
            димикан, деб ўйлади. Аммо ҳаммаси бошқача эди…                      ҳамроҳим бўлган кишидан. У мен лавҳа
                                                                                тайёрламоқчи  бўлган  оиланинг  тўнғич
         Жанжал чиққан хонадонга етиб кел-  ди. Гўёки боланинг шундай туғилишига   ўғли эди.
       ган маҳалла идораси вакиллари нохуш   фақатгина  у  айбдор.  Эл-юрт  орасида   - Бироз.
       манзаранинг устидан чиқишди.         отасининг  шарманда  бўлишига  ҳам…    -  Исминг  нима?  –  сўрадим  болакай
         - Касалманд қизингни мен келин қил-  Келинойиларнинг  пичинг-шаъмалари,   қаршисига  чўкиб.  Бирдан  боланинг
       масам,  ким  ҳам  уйланарди  унга?!  Хо-  шивир-шивирлари  сабр  косасига  сўнг-  оғзи бир томонга қийшайиб кетди. У га-
       тининг иссиқ қилди, совуқ қилди – шу   ги томчи бўлиб тушдими… бир тонгда   пирмоқчи бўлган экан. Аммо сўз ўрни-
       совуқ  урган  новдангни  ўғлимга  ўтка-  ўзини осиб қўйди!..             га ғўлдираган товуш чиқди. Шу маҳал
       зиб олди-ку! – овози борича бақирарди   Шунга  ҳам  тўрт  йил  бўлибди.  Бир   ичкаридан бир эркак чиқиб келди. Бизга
       куёвнинг онаси.                      неча ой аввал қизнинг  отасини  кўчада   шундай ўқрайиб қарадики, қўрқиб кет-
         -  Қизим  кўчада  қолган  эмасди.  Ўзи   учратиб қолдим. Ёнида набираси.   дим.  Беихтиёр  ўрнимдан  туриб,  ортга
       ўғлинг битта ўғрининг боласи эди. Мен   - Ҳамма жабр бизга бўлди, сингил, -   икки қадам ташладим.
       қизимни  бермаганимда,  бу  дунёдан   деди у оқариб кетган соқолини асабий   - Тинчликми? – деди у киши ўша ва-
       сўққабош ўтарди, - унга жавобан «тай-  силаб. – Опам ўғлини бошқасига уйлан-  жоҳатда.
       ёрлаб  қўйган  найза»ларини  ота  кетди   тирди,  иккита  соғлом  набирали  бўлди   - Тинчлик… Бу синглимиз ўғлингиз
       қизнинг отаси.                       ҳам.  Менинг  қизимни  эса  жувонмарг   билан бир-икки оғиз…
         - Сенми ҳали менинг эримни ўғри дей-  кетгани қолди. Мана бунга қараб эзилиб   - Нимани гаплашади? Нима иши бор,
       диган. Ҳозир кўрсатиб қўяман сенга…  кетаман, сингил, мана бунга қараб!  бу болада? Уни тинч қўйсин!
         Аёл  эркакка  ташланди.  Жуда  хунук   У қизчанинг қўлларини баланд кўта-  Узр  сўраб,  кетдик.  Кейин  ўша  бола
       манзара.  Йиртилган  ёқалар,  юлинган   риб  силтади.  Қизчанинг  мунг  чўккан   ҳақида сўраб билдим. У – икки ака-ука-
       сочлар,  дод-вой,  бақир-чақирлар,  ин-   кўзлари  катта-катта  очилди.  Бобоси-  нинг  қуда  тутиниши  меваси  экан.  Энг
       софга  чақиришлар.  Қани,  бу  икки  қа-  нинг юзига хавотирли боқди. Узун-узун   ёмони,  унинг  синглиси  ҳам  ногирон
       риндошни тинчлантириб бўлса…         киприклари пирпиради. Нима айб қил-  туғилибди.  Шундан  сўнг  она  бўлмиш
         Нега  бундай  бўлди,  деган  саволни    ганини  тушунолмади,  ҳайронлиги  бат-  икки  боладан  юз  ўгирган,  бошқа  тур-
       беряпсизми?                          тар ошди.                           муш  қилиб  кетибди.  Болалар  отасида
         Маълум  бўлишича,  бу  бир-бирини    - Эшитгандирсиз, аёлимни ҳар икки   қолибди.  Бироздан  сўнг  булардан  ҳам
       юмма  талаган  инсонлар  -  қариндош,   кунда бир қон босими ошади, - сўзида   ёмонроқ  гап  эшитдим:  ўша  оиланинг
       опа ва ука. Улар уч йил аввал қуда бў-  давом этди бобоси. - Ҳар сафар фалаж   кенжа ўғлини ҳам амманинг қизига уй-
       лишган. Ўша пайтда бу ишни ўзларича   бўлиб  қолмасайди,  деб  қўрқаман.  Қи-  лантиришмоқчи экан…
       ҳаммадан  сир  тутишган.  Ғишт  қолип-  зининг доғи иккимизни ҳам адо қилди.   Мактабда  ўқиб  юрган  кезларимда,
       дан  кўчиб  бўлгандагина,  маҳалла-кўй   Эсини еб қўйган одамгина қариндошга   бир  масал  ўқигандим.  Икки  қуш  дўст
       билган. Шунда ҳам йигитнинг онасига   қуда  бўларкан.  Телевизор,  газеталар-  бўлибди.  Бир  куни  бири  иккинчисини
       катталар  қайта-қайта  айтишган:  «Қўй,   да  эшитсак,  ўқисак,  айтаверишади-да,   ўзини  қояларга  ураётганини  кўрибди.
       бу ишингни, қуда бўлдим – жудо бўл-  ёзаверишади-да,  деб  ўйлаган  эканмиз.   Нега  бундай  қиласан,  яшашдан  шун-
       дим, деб юрмагин тағин. Эртага ўзинг-   Одамнинг  боши  деворга  тегмагунча   чалар тўйдингми, деб сўраган биринчи
       гаям,  ёшларгаям  қийин  қилиб  қўйма»,   кўзи очилмас экан-да, эссиз…   қушга жавобан, иккинчиси: «Нега бун-
       дея. Аммо она бўлмиш сўзида туриб ол-  Эссиз…  Бу  сўзни  айтган  одам  умр   дайлигини мен ҳам тушунмайман, аммо
       ган:  «Раҳматли  онагинамнинг  васияти   бўйи меҳнат қилиб, сўнг бўш қўл билан   аждодларим  шундай  қилишган.  Мен
       эди бу, амал қилмасам бўлмайди. Қола-  қолган бўлади. Чиндан ҳам, бир қизни   ҳам шунга мажбурман», дебди…
       верса, яккаю ягона ўғлимга ўзимники-  бир парча этлигидан катта қилиб, нав-  Мантиқсиз  сабабларни  рўкач  қилиб
       лардан олиб берсам дейман. Қаригани-  ниҳол ёшида қора тупроққа топшириш   қуда  тутинаётган  қариндошлар  ўша  –
       мизда, бизларни малол олмайди», деб.  бўш қўл билан қолишдан даҳшатлироқ.   ўз-ўзини қояларга уриб ҳалок қилаётган
         Охир-оқибат  нима  бўлди?  «Сиз-   Ҳар куни отанинг тушларига кирадиган   қушга ўхшайдилар. Бундан бошқа нарса
       биз»лар  то  кар  ва  соқов  қизалоқнинг   нуридийдасининг қарашлари на эшита   эмас. Гоҳида тушунтиришлар наф бер-
       дунёга  келишигача  давом  этди,  холос.   оладиган, на гапиришни биладиган ши-  май, қуда бўлиш фикридан қайтмаётган
       Бугун «ўзиники» бўлган келин қайнона-  рингина қизалоқнинг нигоҳларига кўч-  қариндошларни  жисмоний  имконияти
       нинг кўзига балодек кўриняпти. Опам-  ган. Ота-ку, юраги зардобга тўлиб кет-  чекланган  болалар  парваришланаётган
       нинг эшигида қизим яйраб-яшнаб юрар,   ганида, кимгадир ҳасрат қилар – бироз   болалар  уйларига  олиб  бориш  керак,
       деб ўйлаган ота бошини қайси деворга   енгиллар. Лекин қизча-чи? У ўзи билан   дея  ўйлаб  қоламан.  Улар  оёқчаларини
       уришни билмаяпти.                    бирга  улғайиб  бораётган  дардларини   ҳаракатлантира олмаётган, ўйинчоқлар-
         Энг ёмон иш ундан кейин содир бўл-  қандай қилиб айтсин?!              ни ўз қўлчалари билан ушлаш бахтидан
       ди. Ота қизини олиб кетди. Маҳалла му-  Эрта  турмуш,  қариндошлар  ўрта-  мосуво, кўриш ё эшитиш, гапиришдек
       тасаддилари оилани сақлаб қолиш учун   сидаги  никоҳнинг  салбий  оқибатлари   имкониятдан ҳам маҳрум этилган бир-
       ҳар  икки  хонадон  ўртасида  бўзчининг   ҳақида  ўйласам,  яна  бир  воқеа  ёдимга   гина  боланинг  нигоҳларидаги:  «Мен
       мокисидек  қатнай  бошлашди.  Аммо   тушаверади. Бир неча йил аввал шаҳар   шундай  туғилишга  мажбур  эдимми?
       куёвнинг  ота-онаси  на  келин,  на  қуда-  маҳаллаларидан бирига бордим, ибрат-  Мени  бошқалардек  соғлом  туғилишга
       ларнинг  юзига  қарашни  истамади.  Ке-  ли  хонадон  ҳақида  лавҳа  тайёрлаш   ҳаққим  йўқмиди?»  -  деган  саволларга
       линчак  ота  уйида  ҳам  таъналарга  қол-  учун.  Ўша  ҳовлига  кириб  бораётиб,   жавоб топиб беришлари керак!..
                                                                                                                   19
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24