Page 157 - Rijadus Salihin

PËRKUJTIMI I VDEKJES DHE SHKURTIMI I
SHPRESËS

All-llahu i Madhëruar thotë.

“Çdo qenie e gjallë do ta përjetojë vdekjen, dhe vetëm në
Ditën e kijametit do të fitoni në tërësi shpërblimet tuaja.
Kush do të jetë i larguar nga zjarri dhe i futur në Xhenet
ai ka arritur sukses, sepse jeta në këtë botë nuk është
asgjë tjetër veçse kënaqësi mashtruese.”

(Ali Imran, 185)

.”..Kurse njeriu nuk e di se ç’do të bëjë nesër dhe askush
nuk e di se në ç’vend do të vdesë.”

(Lukman, 34)

.”.. E kur u vjen çasti për asnjë moment nuk munden as ta
vonojnë e as ta shpejtojnë.”

(en-Nahl, 61)

“O besimtarë, pasuria dhe fëmijët tuaj të mos ua largojnë
vëmendjen nga All-llahu. Kush bën ashtu, hej, ata janë të
humbur. Dhe shpërndani prej asaj që ne ju furnizojmë,
para se t’i vijë vdekja ndonjërit prej jush, e të thotë: “O
Zot, sikur të më presësh edhe pak do të jap lëmoshë dhe
të bëhem nga të mirët.” All-llahu, me siguri nuk do t’ia
vonojë askujt kur t’i vijë momenti i vet, dhe All-llahu e di
mirë se çka punoni.”

(el-Munafikun, 9-11)

“Kur dikujt prej tyre i vjen vdekja, ai thërret, “O Zoti im,
më kthe, mbase do të bëj ndonjë vepër të mirë në atë që
e kam lëshuar! Kurrë! Kjo është fjalë që do ta flasë Ai e
prapa tyre do të ketë një pengesë deri në ditën kur do të
ringjallen. E kur të fryhet në sur, atëherë nuk do të ketë
lidhje familjare ndërmjet atyre as që do të pyesin për
njëri-tjetrin. Kujt i peshojnë më rëndë (veprat e mira) ata
do të jenë të shpëtuar. Kurse ata, veprat e të cilëve nuk
peshojnë, ata e kanë humbur vetveten në Xhehenem, ku
do të mbesin përgjithmonë. Zjarri do t’ua djegë atyre
fytyrat dhe do të mbesin aty dhëmbzgërdhirë. Po a nuk ju
janë lexuar ajetet e mia, dhe ju i mohonit?! “O Zoti ynë, -
do të thonë, - na ka mundur mjerimi ynë prandaj jemi bërë
popull i humbur. Zoti ynë, na shpëto prej tij (mjerimit), e

157