Page 18 - เทพปกรณัมแห่งฟินแลนด์ Kalevala
P. 18

K a l e v a l a






























                  อิลมำตำร๎ โดย  Robert Wilhelm Ekman  (1808-1873) ATENEUM ART MUSEUM,
                  Helsinki, Finland.



                                  ิ
                       ผ่ำนไปอย่ำงเน่นนำนถงเจ็ดร้อยปีหำกเทียบกับเวลำของมนษย์ ทนำง
                                                                         ่
                                                                         ี
                                        ึ
                                                                    ุ
                                                             ี
                               ั
                                                                  ั
                 พยำยำมอยู่เช่นน้น แต่ก็ไม่อำจพำตัวเองออกมำจำกท่แห่งน้นได้ จนนำง
                                                 �
                 ค่อยๆ ได้เรียนรู้ถึงควำมเป็นไปของสำยน้ำต่ำงๆ ท่วผืนพิภพนับจำกทิศเหนือ
                                                        ั
                 จรดใต้ เหตุเพรำะนำงพยำยำมแหวกว่ำยไปยังทุกหนแห่งท่สำยน้ำเหล่ำน้นไป
                                                                         ั
                                                                   �
                                                              ี
                                                ี
                                                                            ี
                 ถึง เพียงเพรำะคำดหวังว่ำจะมีสักแห่งท่ท�ำให้หลุดพ้นจำกควำมทุกข์ทรมำนน
                                                                            ้
                 ด้วยเหตุน้ในช่วงเวลำภำยหลังนำมของนำงจึงถูกกล่ำวขำนในอีกช่อว่ำ ‘มำรดำ
                         ี
                                                                   ื
                                            ี
                 แห่งสำยชล’ นอกจำกนั้นด้วยกำรท่เทพีแห่งอำกำศได้ถูกหลอมรวมเข้ำกับผืน
                 มหำสมุทร พลันท�ำให้นำงตั้งครรภ์ขึ้นมำ
                                          ั
                                                                           ิ
                                                                    ื
                       หำกแต่ควำมพยำยำมน้นกลับประสบแต่ควำมผิดหวัง เม่อหมดส้น
                                      ื
                 หนทำงใดๆ นำงผู้แสนเหน่อยล้ำและเจ็บปวดใจจึงได้ร้องไห้พร้อมกับตัดพ้อ
                 18
   13   14   15   16   17   18   19   20