Page 29 - เล่มที่ 2 บุคคลสำคัญในวงการนาฏศิลป์ Online
P. 29
22
ในเรื่อง พระเวสสันดร “ท้าวเสนากุฏ” ในเรื่อง สังข์ศิลปชัย “นางมณฑา” ในเรื่อง สังข์ทอง ตอน มณฑา
ลงกระท่อมหาเนื้อหาปลา ฯลฯ
ส่วนในด้านการประพันธ์ ท่านก็ได้แต่งบทโขน ละคร ลิเก เพลงไทยสากล บทอวยพร และบท
เบ็ดเตล็ดอีกเป็นจ านวนมาก ดังจะขอหยิบยกมาเป็นตัวอย่างดังนี้
บทโขน ได้แก่ เรื่องรามเกียรติ์ทุกตอน ตั้งแต่เริ่มต้นจนจบ และบทโขนที่แต่งจากเรื่อง
นารายณ์สิบปาง และบทโขนตามต านานพื้นเมืองของจังหวัดลพบุรี เป็นต้น
บทละคร ได้แก่ บทละครใน ละครนอก ละครพันทาง ละครเสภา ละครพูด เรื่องที่
ได้รับความนิยมสูงสุดเรื่องหนึ่ง ได้แก่ บทละครพันทาง เรื่อง ผู้ชนะสิบทิศ
บทลิเก ได้แก่ เรื่องจันทโครพ และพระหันอากาศ เป็นต้น
บทเพลงไทยสากล ได้แก่ เพลงรอยเบื้องยุคลบาท สถิตในหทัยราษฎร์ กล่อมพระขวัญ
เพื่อผู้มีดนตรีการ เราคือคนไทย สมเด็จพระมิ่งแม่ มหาวชิราลงกรณ์ สมเด็จพระปิยชาติ อิฐเก่ากอนเดียว
้
ฯลฯ
บทอวยพร ได้แก่ บทถวายพระพรพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระนางเจ้าฯ
พระบรมราชินีนาถ และพระบรมวงศานุวงศ์ในมงคลวโรกาสต่างๆ
นอกจากผลงานในด้านต่างๆ ที่กล่าวมาแล้ว อาจารย์เสรี หวังในธรรม ยังเป็นศิลปินที่มีความคิด
ริเริ่มดีเด่น และมี ‘ไฟ’ ในการท างานที่โชติช่วงอยู่ตลอดเวลา โดยท่านได้ริเริ่มจัดท ารายการแสดง
ประเภทต่างๆ ที่ให้ทั้งสารประโยชน์และความบันเทิง เช่น รายการชุด ดนตรีไทยพรรณนา ซึ่งเป็น
รายการที่ให้ความรู้เกี่ยวกับดนตรีไทยในแง่มุมต่างๆ รายการชุดนาฏยาภิธาน อันเป็นรายการที่ว่าด้วย
เรื่องการแสดงละครแบบต่างๆ รายการชุดขับขานวรรณคดี อันว่าด้วยเรื่องเกี่ยวกับวรรณคดีต่างๆ ที่
น ามาจัดท าเป็นบทนาฏกรรม ทั้งยังได้คิดริเริ่มจัดท ารายการ ศรีสุขนาฏกรรม ซึ่งเป็นรายการที่ประกอบ
การละเล่นต่างๆ เช่น โขน ละคร ลิเก ฟ้อน ร า ระบ า เซิ้ง ในรูปแบบสารพันบันเทิงจนเป็นรายการที่
ได้รับความนิยมเป็นอย่างสูง รวมทั้งรายการธรรมะบันเทิง ซึ่งเป็นรายการแสดงที่ว่าด้วยเรื่องของธรรมะ
และศีลธรรม อันล้วนแต่ยังประโยชน์แก่ส่วนรวมทั้งสิ้น
ในด้านการเป็นนักบริหารนั้น อาจารย์เสรี หวังในธรรม ได้ปฏิบัติหน้าที่ราชการในต าแหน่งส าคัญ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งต าแหน่งผู้อ านวยการกองการสังคีตอยู่เป็นเวลานานปี ตลอดระยะเวลาดังกล่าว ท่านได้
บริหารราชการด้วยความสามารถจนงานในหน้าที่รุดหน้าไปเป็นอย่างดี สร้างชื่อเสียงให้แก่กรมศิลปากร
เป็นอันมาก งานส าคัญในหน้าที่ที่รับผิดชอบดังกล่าว ได้แก่ การจัดการแสดงในวโรกาสและโอกาสส าคัญ
ต่างๆ ของชาติ การน าคณะนาฏศิลป์ไทยไปเผยแพร่และแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมในต่างประเทศหลาย
ิ
ครั้ง และการจัดกิจกรรมพิเศษต่างๆ ในการส่งเสริมศลปวัฒนธรรม เป็นต้น
จากเกียรติประวัติดังกล่าว ท าให้ท่านได้รับการยกย่องเชิดชูเกียรติให้เป็นศิลปินแห่งชาติ สาขา
ศิลปะการแสดง (ศิลปะการละคร) เมื่อปีพุทธศักราช 2531
