Page 182 - PDF_ภาษาไทย

คําซํ้า

การเลนคํา คําซํ้า เปนกลวิธีที่
ใชคําคําเดียวกันซํ้าคําใน

บทประพันธแตความหมายของคํา
จะแตกตางกันไป

แตแมเที่ยวเซซังเสาะแสวงทุกแหงหองหิมเวศ ทั่วประเทศทุกราวปา
สุดสายนัยนาที่แมจะตามไปเล็งแล สุดโสตแลวที่แมจะซับทราบฟงสําเนียง

สุดสุรเสียงที่แมจะรํ่าเรียกพิไรรอง สุดฝเทาที่แมจะเยื้องยองยกยางลงเหยียบดิน

ก็สุดสิ้นสุดปญญาสุดหาสุดคนเห็นสุดคิด

(มหาเวสสันดรชาดก กัณฑมัทรี)

จําใจจําจากเจา จําจร

จํานิราศแรมสมร แมราง
เพราะเพื่อจักไปรอน อริราช แลแม

จําทุกขจําเทวศวาง สวาดิวาหวั่นถวิล

(ลิลิตตะเลงพาย)

๑๘๒