ปฏิพากย ปรพากย
การใชถอยคําที่มีความหมาย
ตรงกันขาม หรือขัดแยงกัน
มากลาวอยางกลมกลืน
เพื่อเพิ่มความหมาย
ใหมีนํ้าหนัก
แทบฝงธารที่เราเฝาฝนถึง
เสียงนํ้าซึ่งกระซิบสาดปราศจากเสียง
จักรวาลวุนวายไรสําเนียง
โลกนี้เพียงแผนภพสงบเย็น
(วารีดุริยางค)
๑๘๘