Page 35 - นิทานพื้นบ้าน-1

ไขว่คว้าอยู่นั้น มือไปปัดเอาหม้อแกงหกเรื่อราด

หมด เลยไม่มีอาหารไปสู่บิดา

เมื่อนางตื่นขึ้นจึงร้องไห้กลับบ้าน เล่า

เรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นให้แม่ฟัง แม่ได้ยินดังนั้น

พลอยร้องไห้เสียใจด้วยพร้อมกับร าพันว่า “โธ่เอ๋ย

หลานรัก เกิดมาไม่ทันไรมาด่วนตายเสียได้ ยาย

ไม่ทันได้กอดได้อุ้ม อือ ๆ ๆ” พอดีขณะนั้นสามี

หิวข้าวรีบเดินกลับบ้าน เมื่อมาถึงพบคนทั้งสอง

ก าลังร้องไห้ด้วยความเสี่ยใจจึงไต่ถามเรื่องราวเมีย

พอเห็นสามีมา รีบวิ่งเข้าไปหาพร้อมกับบอกว่า

“ตาเอ๋ยตา หลานเกิดมาไม่ทันไรก็ตายเสียก่อน

โธ่ไม่น่าเลยช่างบุญน้อยจริง ๆ น่าจะคอยให้ตา

ยายอุ้มบ้างก็ไม่ได้” ทิดคงสงสัยไต่ถามลูกสาวก็

ทราบเรื่องราวทั้งหมด จึงพูดออกมาว่า “มันฝันนี่

หว่า มันจริงเมื่อไร เอ็งท าไมจึงโง่เขลาเช่นนี้”

เมื่อทิดคงเห็นว่าภรรยาและลูกสาวของตน

โง่เขลายิ่งนัก แกจึงตัดสินใจขายควาย รวบรวม