Page 56 - นิทานพื้นบ้าน-1

พรหมจรรย์ที่สวยงามและมีความสุขที่สุด”

พญาไก่ป่าจึงพูดขู่นางแมวไปว่า “นางแมวเอ๋ย

เจ้ากินซากศพ ดื่มเลือด กินไก่บริวารของเรา

แล้ว จงไปเสียเถอะ” นางแมวเมื่อรู้ว่าพญาไก่ไม่

หลงกล ก็รีบวิ่งหนีกลับไปอย่างผู้ผิดหวังและไม่

กลับไปหากินที่นั่นอีกเลย

พระพุทธองค์เมื่อตรัสอดีตนิทานจบ ได้ตรัส

พระคาถาว่า “ผู้ใดรู้ไม่เท่าทันเหตุที่เกิดขึ้นโดย

ฉับพลัน ผู้นั้นจะตกอยู่ในอ านาจของศัตรูและจะ

เดือดร้อนภายหลัง ส่วนผู้ใดรู้เท่าทันเหตุที่

เกิดขึ้นโดยฉับพลัน ผู้นั้นจะพ้นจาการ

เบียดเบียนของศัตรู เหมือนไก่พ้นจากนางแมว

ฉะนั้น”

แง่คิดของนิทาน

“ผู้มีปัญญารู้เท่าทันเหตุการณ์ย่อมสามารถรู้

รักษาตัวรอดได้”