Page 97 - ลูกเสือ กศน. (สค32035) ม.ปลาย
P. 97

84

เรอื่ งที่ 5 การพฒั นาภาวะผูนาํ - ผตู าม
            ผูนาํ และภาวะผนู ํา หมายถึง บุคคลท่ีไดร ับการแตงต้ัง หรือไดรับการยกยองให

เปนผูตัดสินใจ และสามารถนําพาสมาชิกในกลุมรวมมือกันปฏิบัติภารกิจดวยความเต็มใจ
จรงิ ใจ เพอ่ื ใหภาระงานลุลว งไปดวยดี

           ลักษณะของผนู าํ ทด่ี ี ประกอบดวย
                1. มีนํ้าใจจะพฒั นามุงเปลย่ี นแปลงคุณภาพชีวติ ใหด ีขึน้
                2. มคี วามเชอื่ ม่ันในตนเอง
                3. เปน ผูที่รกั การทํางานรว มกับสมาชกิ ภายในหมูและกอง
                4. เปน ผทู เี่ รียนรสู ่ิงใหม ๆ และยอมรับเอาแนวความคิดและเทคโนโลยี
                   ใหม ๆ มาใช
                5. มบี คุ ลิกลักษณะของการเปนผูนาํ
                6. มคี วามคิดริเริม่ สรา งสรรค มองเหน็ ความตอ งการของกลมุ
                7. เปน ผูเ สียสละมงุ ทาํ ประโยชนตอสว นรวม
                8. เปน ผูทีม่ ีความสามารถในการรวมกลุม
                9. เปน ผทู ีม่ คี วามสามารถในการประสานงานกับหมูอ่ืน ๆ
                10. เปนผูท ี่มคี วามสนใจตองาน
                11. เปน ผูเขา ใจในขบวนการเปลย่ี นแปลง
                12. เปนผทู มี่ ีมนษุ ยสมั พันธทด่ี ี

            คณุ สมบตั ขิ องผนู าํ ทีด่ ี
            ผนู ําทด่ี ีควรจะประกอบดว ยคณุ สมบัตทิ สี่ ําคัญ ดังน้ี

                  1. มีความรู การเปนผูนําน้ัน ความรูเปนสิ่งจําเปนที่สุด เพราะจะเปน
เครอื่ งมือชวยรักษาสถานการณต าง ๆ ไดเ ปน อยา งดี

                  2. มีความคิดริเริ่ม ความคิดริเริ่มคือความตองการท่ีจะปฏิบัติส่ิงใด
สิ่งหนง่ึ โดยไมตอ งมีคําสง่ั และแสดงขอ คดิ เหน็ ทีจ่ ะแกไขสิ่งใดสิง่ หน่ึงใหด ขี ึ้นหรอื เจริญข้ึน

                  3. มีความกลาหาญ ความกลาหาญคือลักษณะอาการที่ไมกลัวตออันตราย
ความลําบากหรือความเจ็บปวดใด ๆ โดยสามารถควบคุมความกลัวไวได ความกลาหาญนี้จะตองมี
ท้งั ทางกาย วาจา และจิตใจจงึ จะปฏิบัติเปนผูนาํ ที่ดไี ด

                  4. มีความเดด็ ขาด ความเด็ดขาดหรือความสามารถที่จะตัดสินใจหรือ
ตกลงใจไดท ันทีเมอ่ื ตกลงสง่ั การใด ๆ แลว จะสัง่ ไดอยางเด็ดขาด สน้ั และชดั เจน

                  5. มคี วามแนบเนียน ความแนบเนยี น คอื ความสามารถที่จะตอ งติดตอ
เกี่ยวของ หรือมคี วามสัมพันธก บั ผูอ ่ืน ดวยกิริยาอาการและวาจาที่ถูกตองเหมาะสม โดยไมทํา
ใหผูท่เี ราตดิ ตอ ดวยเกดิ ความกระดา งกระเด่อื งหรอื ไมพ อใจแกต นได
   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102