Page 11 - Тиббиёт ва замон 4-сон

йшахон табиатан дадил, изланувчан қиз эди. Ўз олдига
Оболаликдан қўйган мақсади - аёллар шифокори бўлиш орзу-
сига эришиш учун астойдил ҳаракат қилди. Андижон давлат тиббиёт
институтига ҳужжат топшириб, имтиҳонлардан муваффақиятли ўтди. У
пайтларда имтиҳонлар рус тилида топшириларди, Наманган шаҳрининг
соддагина қизи Ойшахон куну тун рус тилини мукаммал ўрганишга
киришди. Тиббиётнинг сир-асрорларини қунт билан эгаллади.
НАМАНГАННИНГ

ҚАҲРАМОН ШИФОКОРИ

1964 йилда врачлик дипломи билан гирдларига мерос қилиб топширган опа
она шаҳрига қайтди. Икки йил давоми- кексалик нафақасида бўлса-да, йўқлаб
да 2-шаҳар шифохонасида терапевт му- келгувчилар, малакали врач ва ҳаётнинг
тахассислиги бўйича интернатура ўтади. аччиқ-чучугини тотган пирубадавлат она
Кейин 1966 йилдан то 1984 йилга қадар сифатидаги маслаҳатларига муҳтожлар
шаҳардаги 2-туғруқхонада врач аку- билан хонадони ҳамиша гавжум.
шер-гинеколог бўлиб фаолият юритди. - Ойшахон Қўчқорова. Бу аёлни танима-
Бу йиллар унинг учун чинакам тажриба ган, билмаган одам топилмаса керак, - дей- лари, панд-насиҳатларига амал қила-
мактаби бўлди. Ўз ишига садоқати, ҳа- ди олий тоифали акушер-гинеколог, тиб- ман. Уларнинг ҳар бир эзгу амаллари
лоллиги, ширинсуханлиги боис эл аро биёт фанлари номзоди Лола Абдуллаева. мен учун ўрнак бўлади. Тақдиримда
обрў топди, қўли енгил доктор сифатида - Институтни тугатган йилимиз интерна- шундай табаррук инсон билан бир-
танилди. турага йўлланма Намангандаги марказий га ишлаш, ундан тиббиёт сирларини
1984-1986 йиллар давомида вилоят туғруқхонага берилди ва у ерда гуруҳимиз
туғруқхонасининг 1-акушерлик бўли- раҳбари Ойшахон опани кўрибоқ, яхши ўрганиш, шогирди бўлишдек бахт би-
тилганига шукроналар келтираман.
мини бошқарди. Бўлим мудирлиги- кўриб қолганмиз. Чунки улар ўзларининг Наманган шаҳар туғруқ комплекси
дан туғруқхонанинг даволаш ишлари ишлари, навбатчиликлардан ташқари биз- врачи, акушер-гинеколог, тиббиёт фан-
бўйича бош врач муовини вазифасига га, яъни ёш врачларга билимларини, вақт- лари номзоди Тошпўлат Абдукаримов-
кўтарилди. Бу лавозимда 1992 йилга ларни аямасдан акушерлик сабоқларини нинг фикрлари ҳам эҳтиромга тўла:
қадар иш олиб борди. 1992-2003 йил- ўргатганлар. Биринчи синф ўқитувчиси - Ойшахон Қўчқорова ҳақида сўз
лар давомида эса вилоят туғруқхонаси- ручка ушлашни ўргатганидек, скальпель- кетганда, аввало унинг турмуш ўр-

да бўлим мудири, 2003-2008 йилларда ни тўғри ушлашни, игна ушлагични ишла- тоғи, севимли устозимиз Маҳмуджон
Ўзбекистон Республикаси соғлиқни тишни қунт билан ўргатганлар. Аҳадовни эсламасликнинг иложи йўқ.
сақлаш вазирлиги Акушерлик ва гине- Баъзи вақтда анестезиолог-реани- Наманганда хирургиянинг отаси, дей-
кология илмий текшириш институти матологлар уришарди: «Опа, ўзингиз ишимиз мумкин. Бу инсон Наманган
Наманган филиали гинекология бўли- операцияни тезроқ тугатиб қўя қо- вилоятида хирургия соҳасида моҳир
ми мудири, ОПБ врач ординатори си- линг» деб, лекин устоз: «Булар биз- хирург сифатида кўплаб шогирдлар-
фатида эл соғлиги йўлида самарали ва нинг келажакдаги ўринбосарларимиз, ни тарбиялади ва уларни шу соҳада
сидқидил хизмат қилди. биздан ҳам моҳир жарроҳ ёки акушер етук профессионал шифокор бўлиб
Бу йиллар шунчаки ўтмади, меҳнат бўлиши керак», дердилар.
дафтарчасига шунчаки қайд этилмади. Энг асосийси, беморлар билан му- етишишларига муносиб ҳисса қўш-
ди. Унинг сабоқларидан ўринли ибрат
Наманган Ойшахон Қўчқорова деган зўр лоқотни, беморлар дардини қунт билан олган шогирдлар ҳозирга келиб инсон
акушер-гинекологи билан фахрланса ар- эшитишни, беморга ҳурматни ўргатди- саломатлигини сақлашдек шарафли ва
зийдиган бўлди, опанинг қўлида минг- лар. Бир куни эсимда, ҳайит байрамида машаққатли бурчни сидқидилдан адо
лаб гўдаклар соғ-омон дунёга келди, устоз ва биз шогирдлар навбатчимиз. этиб келмоқдалар.
аёллар оналик бахтига мушарраф бўлди. Кетма-кет оғир беморлар, оғир жарроҳ- Ойшахон Қўчқорованинг мана шу
Қанча-қанча қизалоқларга орзу-ҳавас ва ликлар бўлди. Бир беморимиздан қўп даражага етиб келишида турмуш ўр-
миннатдорлик ила унинг исми қўйилди. миқдорда қон кетиб қолди. Унда қон тоғининг ҳиссасини мен алоҳида эъ-
Бу эътирофу эҳтиромлар, чин дил- препаратлари муаммо эди ва зарури- тироф этмоқчи эдим. Чунки бу икки
дан қилинган дуолар беиз кетмади. ят туғилса, тўғридан-тўғри иссиқ қон инсон бир хил касб эгаси. Иккиси ҳам
1996 йилда Ойшахон Қўчқорова Пре- қуйиларди. Қон топилмагани учун, опа: шифокор, бир-бирини қўллаб-қувват-
зидент Фармонига биноан, «Ўзбекис- «Гуруҳим тўғри келаркан», дедилар ва лади, маслаҳатлашди, елкадош бўл-
тон Қаҳрамони» бўлди. Кўксини олтин беморга қон бердилар. Ундан кейин эр- ди. Оғир кунларда Ойшахон опани
юлдуз безади! талабгача қийин жарроҳлик амалиётла- Маҳмуджон ака қўллаб-қувватлади,
Наманган вилоят туғруқхонасида рини кўз юммасдан бажардилар. ҳамдард бўлди.
узоқ йиллар меҳнат қилган, фаолияти Давлатимиз томонидан устозим- Устозимиз Ойшахон Қўчқорова билан
мобайнида она ва бола саломатлигини нинг меҳнатларини тўғри баҳолаб, бир неча йиллар давомида ҳамкасб бў-
асрашдек масъулиятли ишни сидқи- «Ўзбекистон Қаҳрамони» унвони бе- либ ишладик. Устоздан жуда кўп билим
дилдан бажарган бу аёлни барча бир- рилди. Биз шогирдларнинг хурсан- ва малакаларни олдим, тажриба алмаш-
дек қадрлайди. дчилигимиз чексиз эди. Фахрланиб, дим. Аввало у чинакам дўст, меҳрибон
Бугун Наманганнинг Қаҳрамон аёли ҳалигача: «Ўзбекистон Қаҳрамони- аёлдир. Бугун у том маънода замонамиз-
- Ойшахон Қўчқорова 80 ёшда! Бебаҳо нинг шогирдлари, қизларимиз!» деб нинг чинакам ҚАҲРАМОНИ!
илми, тажрибаси, юксак инсоний фа- мақтаниб юрамиз. Кўпчилик шогирд- Санжарбек ҲАМИДОВ.
зилатларини ўнлаб, балки юзлаб шо- лар қатори мен ҳам устозимнинг ўгит-
11