Page 16 - วารสาร รพ.สุรินทร์ เล่ม 23
P. 16
กฎหมายเพื่อชีวิต รับผิดชอบในการบริหารกิจการของเทศบาลและเป็นผู้บังคับ
โดย..สันติ มุ่งสันติ บัญชาพนักงานเทศบาลและลูกจ้างเทศบาลตามมาตรา 48
เตรส และมาตรา 48 สัตตรส แห่งพระราชบัญญัติเทศบาล
ิ
ึ
พ.ศ. 2496 (ซ่งแก้ไขเพ่ม เติมโดยพระราชบัญญัติเทศบาล
(ฉบับที่ 11) พ.ศ. 2543) ในการกำาหนดราคากลาง ผู้ฟ้องคดี
เป็นผู้ออกคำาสั่งแต่งตั้งคณะกรรมการกำาหนดราคากลาง โดย
ู
ี
คดีปกครองท่จะนำามาเล่าส่กันฟังนี้ เป็นกรณีที ่ เมื่อคณะกรรมการกำาหนดราคากลางแล้ว จะต้องเสนอผู้ฟ้อง
เทศบาลมีคาส่งให้นายกเทศมนตรีชดใช้ค่าสินไหมทดแทน คดีอนุมัติก่อนจึงจะถือเป็นการจ้างได้ ผู้ฟ้องคดีจึงมีหน้าที ่
ำ
ั
เนื่องจากให้ความเห็นชอบประมาณการราคาก่อสร้างและ ควบคุมและตรวจสอบคณะกรรมการกาหนดราคากลาง ซ่ง
ำ
ึ
อนุมัติตามที่ปลัดเทศบาลเสนอ โดยไม่มีการตรวจสอบราคา เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาให้ทำาการกำาหนดราคากลางโดยถูกต้อง
ำ
กลางตามที่คณะกรรมการกาหนดราคากลางเสนอ ทำาให้หน่วย ตามกฎหมาย ประกอบกับสานักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี มี
ำ
ำ
งานของรัฐได้รับความเสียหายข้อเท็จจริงในคดีนี้เกิดจากการ หนังสือแจ้งเวียนการกาหนดราคากลางให้ใช้ข้อมูลในการถอด
ั
ั
็
ตรวจพบของสำานักงานตรวจเงินแผ่นดินภูมิภาคที่ 3 ว่า คณะ แบบคำานวณราคากลางเปนมาตรฐานเดียวกนตามราคาวสดุที ่
ำ
กรรมการกาหนดราคากลางไม่ได้ใช้ราคาวัสดุของสานักดัชนี กระทรวงพาณิชย์กำาหนด ดังนั้น คณะกรรมการกำาหนดราคา
ำ
ื
เศรษฐกิจการค้า กระทรวงพาณิชย์ ในขณะที่จัดซ้อจัดจ้าง กลางที่ผู้ฟ้องคดีแต่งตั้ง จึงต้องปฏิบัติตามมติคณะรัฐมนตรี
ทำาให้ราคาวัสดุโครงการก่อสร้างมีราคาสูงกว่าปกติ เป็นเหตุ ตามหนังสือเวียนฉบับดังกล่าว ภายใต้การควบคุมตรวจสอบ
ึ
ให้เทศบาลต้องจ่ายค่าก่อสร้างตามสัญญาสูงข้นผู้ฟ้องคดีใน โดยผู้ฟ้องคดีในขณะนั้น การที่ผ้ฟ้องคดีลงนามอนุมัติโดย
ู
ั
ำ
ขณะน้นดำารงตำาแหน่งนายกเทศมนตรี จึงมีคาส่งแต่งตั้งคณะ ละเลยไม่ตรวจสอบความเป็นมาของจำานวนเงินที่ประมาณ
ั
กรรมการสอบข้อเท็จจริงความรับผิดทางละเมิด และ ต่อมา การเป็นราคากลางว่าถูกต้องตามหลักเกณฑ์การคำานวณราคา
ำ
ู
กระทรวงการคลัง โดยกรมบัญชีกลางมีความเห็นว่า ผู้ฟ้อง กลางที่กฎระเบียบทางราชการกาหนดไว้หรือไม่ ทำาให้ผ้ถูกฟ้อง
ึ
คดีซ่งมีหน้าท่ให้ความเห็นชอบราคากลางเพื่อนำาไปประกวด คดีที่ 1 ได้รับความเสียหาย ต้องจ่ายค่าจ้างก่อสร้างในราคา
ี
ู
่
้
่
ราคา มิได้ตรวจสอบความถูกต้องของราคากลางตามที่คณะ ทีสงกวาปกติ กรณีจึงถือได้ว่าผูฟ้องคดีกระทำาละเมิดในการ
กรรมการกาหนดราคากลางดำาเนินการให้เป็นไปตามหลัก ปฏิบัติหน้าที่ ก่อให้เกิดความเสียหายแก่ ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 ตาม
ำ
ำ
เกณฑ์ที่ทางราชการกาหนด จึงให้รับผิดร้อยละ 10 ของค่า มาตรา 420 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ซึ่งหาก
เสียหาย ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 (นายกเทศมนตรี (คนใหม่)) จึงมี ผู้ฟ้องคดีได้ใช้ความระมัดระวัง ในฐานะผ้มีอำานาจอนุมัติเพียง
ู
ู
ู
ั
คำาส่งให้ผ้ฟ้องคดีรับผิดชดใช้ค่าเสียหายผ้ฟ้องคดีได้อุทธรณ์ เล็กน้อย ก็อาจป้องกันมิให้เกิดความเสียหายได้ หรือหากมีข้อ
่
คำาสั่ง แต่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 3 (ผู้ว่าราชการจังหวัด) ยกอุทธรณ์ สงสัยในราคากลาง ก็ชอบทีจะซักถามคณะกรรมการกำาหนด
ผู้ฟ้องคดีจึงฟ้องต่อศาลปกครองขอให้เพิกถอนคาส่ง ดังกล่าว ราคากลาง แต่ผู้ฟ้องคดีก็หาได้ทำาไม่ ความเสียหายส่วนหนึ่ง
ำ
ั
ิ
่
ิ
้
โดยโต้แย้งว่า ผู้ฟ้องคดีเป็นผู้บริหารเทศบาลนครมีหน้าที ่ จึงเกดจากการกระทำาด้วยความประมาทเลนเลออยางรายแรง
่
กาหนดนโยบายให้ข้าราชการประจำาปฏิบัติให้เป็นตามนโยบาย ของผู้ฟ้องคดี
ำ
ี
ไม่มีหน้าท่จะต้องตรวจสอบรายละเอียดการปฏิบัติงานของ คดีนี้ไม่เพียงจะเป็นบรรทัดฐานในการปฏิบัติราชการ
ข้าราชการประจำา เพราะมีปลัดเทศบาลซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชา ที่ดีให้กับเทศบาล ซ่งนายกเทศมนตรีมีหน้าท่ควบคุมและรับ
ี
ึ
พนักงานเทศบาลและลูกจ้างเทศบาล และ รับผิดชอบควบคุม ผิดชอบในการบริการกิจการของเทศบาล รวมทั้งเป็นผู้บังคับ
ดูแลราชการประจำาของเทศบาล ให้เป็นไปตามนโยบาย และ บัญชาของพนักงานเทศบาลและลูกจ้างเทศบาลและมีอำานาจ
มีอำานาจหน้าที่อื่นตามที่กฎหมายกาหนดหรือที่นายกเทศมนตรี อนุมัติให้ดำาเนินการในเรื่องต่างๆ ในกิจการของเทศบาลเท่านั้น
ำ
มอบหมายผู้ฟ้องคดีจึงเชื่อโดยสุจริตว่าการกำาหนดราคากลาง แต่ยังทำาให้หน่วยงานของรัฐและเจ้าหน้าที่ของรัฐอื่นมีแนวทาง
้
็
ำ
่
ี
้
เปนไปตามระเบยบทีกฎหมายกาหนดไวครบถวนแลว ทังผู ้ ในการปฏิบัติราชการตามอำานาจหน้าที่โดยจะต้องใช้ความ
้
้
ฟ้องคดีก็มิได้เป็นผู้ที่มีหน้าที่โดยตรงในการที่จะต้องลงไปดูราย ระมัดระวังตรวจสอบกฎระเบียบ หรือแนวปฏิบัติ รวมทั้งมติ
ำ
ละเอียดในการกาหนดราคากลาง ประกอบกับเป็นเทศบาลนคร คณะรัฐมนตรีหรือข้อส่งการต่างๆ ของราชการและปฏิบัติตาม
ั
ใหญ่ ผู้ฟ้องคดีจึงมีภารกิจในงานที่จะต้องบริหารตามนโยบาย อย่างเคร่งครัด เพื่อให้การใช้อำานาจเป็นไปอย่างถูกต้องและ
ที่กาหนดไว้เป็นจำานวนมาก ผู้ฟ้องคดีได้ใช้ความระมัดระวังใน ป้องกันมิให้เกิดความเสียหายกับราชการ
ำ
ฐานะนายกเทศมนตรีตามวิญญูชนพึงกระทำาแล้ว จึงไม่เป็นการ
กระทำาด้วยความประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง และไม่ต้อง
ชดใช้ค่าสินไหมทดแทน คำาส่งให้ผู้ฟ้องคดีชดใช้ค่าสินไหม
ั
ทดแทนชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ ?
ู
คำาพิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ อ. 843/2557 ผ้ฟ้อง
คดีในฐานะผู้บังคับบัญชาปลัดเทศบาลมีหน้าที่ควบคุมและ
14

