Page 61 - วิจัยการใช้ประโยชน์ไม้สะเดา
P. 61

ิ
                                                                                                       ุ
                         การทดสอบความทนทานตามธรรมชาตแบบฝังดินของไม้สะเดาจากสวนป่าอาย 16 ปี
                                                                                              ่
                  จ านวน 7 ซ้ า (Block)  ดังแสดงใน Table  1  ผลปรากฏว่า ไม้ทดลองใน block  ตางๆ นน มีอัตรา
                                                                                                    ั้
                                                                                                ่
                  การถูกท าลายที่ใกล้เคียงกันในทางสถิต โดยมีค่าความเสียหายของไม้ทดลองเฉลียอยระหว่าง
                                                        ิ
                                                                                                     ู่
                  6.72-10.37 % จากผลการทดลองใน Table  2  และ 3  จะเห็นได้ว่าไม้สะเดาที่ไม่ผ่านการอาบนายา
                                                                                                         ้
                                                           ั
                                                                                      ู่
                                                                                               ์
                  (Control) ถูกปลวกเข้าท าลายเสียหายไม่มากนก โดยมีค่าเป็น 16.29% จัดอยในเกณฑระดับ ‘ทนทาน’
                                                                 ั้
                                                                                            ุ
                                                          ่
                  (durable)  ในขณะที่ไม้ยางพาราที่ทดสอบรวมกันนน พบว่า ถูกท าลายเสียหายรนแรงถึง 95.73 %
                  จัดอยู่ในเกณฑ์ระดับ ‘ผุพังง่าย’ (perishable)
                         การที่ไม้สะเดามีความทนทานตามธรรมชาตในระดับ ‘ทนทาน’  นน นาจะเป็นผลมาจากชนด
                                                                                     ั้
                                                                 ิ
                                                                                                           ิ
                                                                                        ่
                        ิ
                                                                                           ิ
                                                                                                          ั
                                                                                                  ้
                                                    ู่
                  และปรมาณของสารแทรกที่สะสมอยภายในแก่นของไม้สะเดา ที่อาจมีคุณสมบัตในการตานทานศตร             ู
                            ่
                  ท าลายไม้ เชน ปลวกและเชื้อราได้ โดยมีรายงานการพบสาร Beta-sitosterol,  24-Methylenelophenol  และ
                                                                    ิ
                                                                                             ื
                                                          ี้
                  Nimatone ในแก่นของไม้สะเดา ซึ่งสารเหล่านมีคุณสมบัตในการก าจัดแมลง นอกเหนอจากสารในกลุ่ม
                  Limonoids เชน Azadirachtin , Meliantrol และ Nimocinolide ที่มีรายงานพบในเมล็ดและใบของสะเดา
                              ่
                  ซึ่งต่างก็มีประสิทธิภาพในการตานทานแมลงและเชื้อรา (Adebowale and Adedire, 2006; Anon,2013;
                                              ้
                                                            ึ
                  Eaton and Hale,1993 ) สอดคล้องกับผลการศกษาของ Asamoah และคณะ (2011) ซึ่งได้ทดลองนา

                                                         ้
                               ้
                  สารสกัดด้วยนาของแก่นไม้สะเดามาอาบนายาไม้  Alstonia พบว่า สามารถตานทานการเข้าท าลาย
                                                                                        ้
                                   ้
                  เนื้อไม้ของปลวกได
                                                                    ็
                         แตอยางไรก็ตาม เนองจากไม้สะเดาเป็นไม้โตเรว ลักษณะของเนื้อไม้จึงมักประกอบด้วยส่วน
                                           ื่
                               ่
                            ่
                                                                ี้
                                                                           ้
                                                                                                    ู
                            ี้
                                                                                                 ั
                  ที่เป็นกระพมากกว่าส่วนที่เป็นแก่น ส่วนที่เป็นกระพนมีแป้งและนาตาลซึ่งเป็นอาหารของศตรท าลายไม้
                                                               ี้
                                                                           ้
                  สะสมอยู่มาก จึงมักถูกท าลายเสียหายผุพงได้ง่าย ดังนน หากตองนาไม้สะเดาจากสวนป่าปลูกเหล่าน    ี้

                                                                   ั้
                                                       ั
                                                                                                       ิ่
                                                                               ั
                                                                                                    ื่
                                                                    ้
                  ไปใช้ประโยชน์ในรูปแบบต่างๆ นั้น ควรต้องท าการอาบนายาป้องกันรกษาเนื้อไม้เสียก่อน เพอเพมอาย  ุ
                                                                 ี้
                  ความทนทานโดยเฉพาะอยางยงในส่วนที่เป็นกระพ โดยใชสารป้องกันรกษาเนื้อไม้และกรรมวิธีการ
                                                                                   ั
                                                                       ้
                                           ่
                                               ิ่
                  อาบน้ ายาที่เหมาะสม ก่อนน าไม้สะเดานั้นไปใช้งาน
                         จากผลการศึกษาเพื่อปรับปรุงคุณภาพในการเพิ่มความทนทานให้แก่ไม้สะเดาทดลอง ดังแสดง

                                                                                ้
                                                                                                   ั
                  ใน Figure  1  และ  Table  2  และ 3 โดยนาไม้สะเดาทดลองมาอาบนายาด้วยสารป้องกันรกษาเนื้อไม้
                          ิ
                                                                                                      ิ่
                  ทั้ง 3 ชนด คือ CCA, CCB และACQ ที่ระดับความเข้มข้น1% 3% และ 6% พบว่า สามารถเพมความ
                  ทนทานให้แก่ไม้สะเดาได้เป็นอย่างดี โดยไม้สะเดาที่ผ่านการอาบน้ ายาเหล่านี้ มีเปอร์เซ็นต์ความเสียหาย
                                          ั
                  ของไม้ลดลงอยางเห็นได้ชด โดยมีค่าเป็น 5.71-9.14%  ซึ่งค่าเหล่านจัดว่าไม่มีความแตกตางกัน
                                                                                   ี้
                                                                                                       ่
                                 ่
                  ในทางสถิติ อย่างไร ก็ตาม ในช่วงระยะเวลาของการทดสอบ 6 เดือนนอาจสั้นเกินไปสาหรบไม้ที่มีความ
                                                                               ี้
                                                                                                 ั

                                                                                                  ั
                            ่
                  ทนทานอยางสะเดา ท าให้ไม่สามารถเห็นประสิทธิภาพที่แตกตางกันของสารป้องกันรกษาเนื้อไม้
                                                                             ่
                                                                               ื่
                  แต่ละชนิดได้อย่างชัดเจน ดังนั้น หากต้องการศึกษาประสิทธิภาพในเรองดังกล่าว ควรตองใชระยะเวลา
                                                                                                   ้
                                                                                               ้
                  ในการทดสอบที่ยาวนานมากกว่า 6 เดือนขึ้นไป
                                                                                                          52
   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66