Page 7 - เรื่องของหมา
P. 7
�
�
คานาสานักพิมพ์
�
“หมาคือเพ่อนแท้ของมนุษย์” เป็นคากล่าวท่ได้ยินติดหูกัน
�
ื
ี
ั
ั
มาแต่คร้งอดีต ชีวิตของคนไทยเราผูกพันกับหมามาแต่คร้งโบราณ
�
�
ดังพบได้จากสุภาษิต คาพังเพย สานวนเปรียบเปรย หรือแม้แต่
ี
ั
ั
คาด่าทอท่ใช้กันมาแต่คร้งบรรพกาลน้น มีอยู่ไม่น้อยท่ยกหมา
�
ี
ี
เข้ามาเก่ยวข้อง
ื
ื
เร่องของหมาอาจดูเป็นเร่องธรรมดา เพราะเห็นกันอยู่แทบ
ื
ิ
ทุกวัน แต่ท่านผู้อ่านอย่าเพ่งปรามาสว่าเร่องหมาๆ ไม่น่าสนใจ
ั
ื
คงมิได้หวือหวาน่าต่นเต้น เพราะด้วยสานวนการประพันธ์ช้นคร ู
�
ของ “ส. พลายน้อย” นักเขียนอมตะ (พ.ศ. 2551) และศิลปิน
แห่งชาติสาขาวรรณศิลป์ (พ.ศ. 2553) ผู้ได้รับการยกย่องว่ารอบรู้
�
ื
ื
กว้างขวางและลุ่มลึก ย่อมทาให้เร่องธรรมดากลายเป็นเร่องอ่าน
เพลินอารมณ์และได้สาระความรู้น่าสนใจไปพร้อมกัน โดยเฉพาะ
่
็
ุ
ื
ิ
่
ี
เรองในอดตทคนร่นใหม่ไม่เคยทราบ ส่วนคนร่นเก่ากเรมลมเลือน
ื
่
ุ
ี
กันไปแล้วน้นถือเป็นงานถนัดของ ส. พลายน้อย ซ่งฝากผลงาน
ึ
ั
บันทึกประวัติศาสตร์ไว้เป็นมรดกทางภูมิปัญญาของแผ่นดินมา
ี
แล้วมากมายเป็นท่ประจักษ์
