Page 67 - book_kingpai

29

2.3.4 พื้นผิว ลักษณะผิว (Texture)

หมายถึงลักษณะของบริเวณพื้นผิวของสิ่งต่างๆที่เมื่อสัมผัสจับต้องหรือมองเห็น

แล้วรู้สึกได้ว่าหยาบ ละเอียด มัน ขรุขระเป็นเส้นเป็นจุด ลักษณะผิวโดยทั่วไปไม่ถือว่า
เป็นทัศนธาตุที่เป็นหลักในการสร้างรูปทรงเพราะลักษณะผิวมีข้อจำกัดแต่มีความสำคัญ

ในการสร้างงานเพื่อประกอบให้เป็นรูปทรงที่สมบูรณ์ได้ ชะลูด นิ่มเสมอ(น.62)

2.3.5 จังหวะ
จังหวะมีอยู่ทั่วไปในธรรมชาติความเคลื่อนไหว ดังนั้นจังหวะจึงเข้ามามีบทบาท

ในงานทัศนศิลป์การซ้ำของทัศนธาตุในงานศิลปะ จังหวะเป็นเครื่องมือสำคัญสำหรับการ

แสดงออกให้ความรู้สึกหรือความพึงพอใจทางสุนทรียภาพในงานศิลปะ
การซ้ำคือการปรากฏตัวบนที่ว่างตั้งแต่สองหน่วยขึ้นไปโดยมีที่ว่างขั้นอยู่ จังหวะ

ของลายที่เป็นจังหวะง่ายๆ ให้ความรู้สึกผิวเผินให้ความสบายตาเพียงชั่วครู่แต่กทำให้เบื่อ
็
ได้ง่ายเพราะขาดโครงสร้างที่มีความหมายเป็นเอกภาพที่ไม่มีการขัดแย้ง หรือรูปทรงที่แม้
จะน่าสนใจและมีความหมายในตัวเท่าไหร่ก็ตามหากนำมาวางซ้ำกันจะทำให้ความสำคัญ

ของรูปทรงนั้นลดลงแต่จะไปเพิ่มความสำคัญได้แก่จังหวะหรือรูปแบบของการซ้ำ

ในงานศิลปะจังหวะคือการสลับการของการเน้นและการผ่อนคลายในการทำงาน
ของทัศนภาพเพื่อให้เกิดเอกภาพที่มีชีวิตขององค์ประกอบและรูปทรง

ชะลูด นิ่มเสมอ(น.145-162)

2.3.5 ที่ว่าง
ที่ว่างเป็นทัศนธาตุที่มองไม่เห็นจะปลุกปรากฏตัวต่อเมื่อมีทัศนะธาตุอื่นมากำหนดรูปร่าง

ทัศนศิลป์แต่ละประเภทจะใช้ที่ว่างต่างกันไปตามลักษณะของงาน ที่ว่างบางครั้งจะ

เรียกว่าช่องไฟ

ลักษณะของที่ว่าง
(1) ที่ว่างจริงและที่ว่างลวงตา physical space and pictorial space ที่ว่างของ

งานสถาปัตยกรรมและประติมากรรมเป็นพื้นที่ว่างจริงๆที่สัมผัสได้เราเรียกว่า
ที่วางจริง ส่วนที่ว่างในงานจิตรกรรมภาพพิมพ์ที่แสดงความลึกตื้นเป็นที่ว่าง

ลวงตา

(2) ที่ว่างแบบสองมิติ Two- dimensional space คือที่ว่างแบบสองมิติคือที่ว่าง
ที่กำหนดไว้ความกว้างและความยาวเท่านั้น

ที่ว่างแบบสามมิติ