Page 202 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 202

The byzantine                                                   babypigU


                “โถ น่าสงสาร”

                    ั
                “ไปรบ แมกซมัสกับเรเชลดวยกันนะ”
                                    ้
                          ิ
                        ็
                             ั
                           ้
                โจเนสพยักหนารบพลางวางมือลงจากงานที่เขาท าอยู เขาเองกอยากเห็นหนา
                                                               ็
                                                                        ้
                                                        ่
                    ้
           หมาปาตัวนอยทั้งสอง มันคงดีมากเหมือนกันถาเขาจะมีนองเพิ่มอีกสองคน ถานอง
                                              ้
                ่
                                                                    ้
                                                      ้
                                                                      ้
                       ่
                          ้
           วาเลนเซียยังอยูจะตองดีใจมากแน่ๆ เพราะรายนั้นน่ะ เขาชอบเด็กเล็กยิ่งกว่าอะไรดี

                       Love is unconditional. If it is love, it is always beautiful.


                                           ้
                                         ้
                เวลาล่วงเลยผ่านมาจนกระทั่งหนาทองแบนราบของวาเลนเซียเรมนูนออก
                                                                ิ่
                                                    ็
           ในตอนน้วาเลนเซียทองแก่ใกลคลอดเต็มที เขามักจะเจบทองขึ้นมาโดยไม่รสาเหตุ
                                  ้
                                                      ้
                                                                  ้
                                                                  ู
                           ้
                  ี
                                                ็
                 ้
           แต่ทิ้งไวสักพักมันก็จะหายไปเอง และไม่นานมันกจะกลับมาใหม่อีกคร้ง
                                                               ั
                 ่
                ฝามือบางวางทาบบรเวณหนาทองกลมกลึง ลูบไลไปมาเพื่อที่จะคลายอาการ
                                        ้
                                      ้
                                                     ้
                                ิ

                                                         ็
             ็
                                               ื่
                                   ้
           เจบที่ส่งสัญญาณเตือนเขาเอาไว ดวงตาหวานชนบัดนี้กลายเปนบวมช้าและมีน ้าตา
                                                    ้
           ไหลรนจนดวงหนาสวยจนเปยกแฉะ วาเลนเซียปล่อยใหหยาดน ้าใสๆรวงหล่นลงมา
               ิ
                                ี
                                                               ่
                        ้
            ้
           ดวยความเจบทรมาน
                    ็

                                                                       ิ
                                                               ็
                        ู
                        ้
                เขาไม่เคยรจักการเปนแม่คนเลยจนกระทั่งวาเลนเซียกาลังจะเปนแม่คนจรงๆ
                               ็
               ้
                                            ์
                      ้
                                                          ื
           ถึงแมการตั้งทองของเขาจะไม่นานเท่ามนุษยธรรมดา แต่เวลาเกอบสองเดือนที่ผ่าน
           มากท าเอารางกายของเขาอ่อนแอลงไปมาก
               ็
                    ่
                “เจโรม ไจโรไปไหน”
                                         202
   197   198   199   200   201   202   203   204   205   206   207