Page 7 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 7

babypigU                                         The Byzantine


                 "มีอะไร รบว่ามาสิ"
                        ี
                           ้
                 "เปลี่ยนเสื้อผาหน่อยไหม สภาพนายมันดู....แย่"
                                        ู
                                                                  ็
                 ชายหนุ่มดวงตาสีเทาหม่น พรลมหายใจอย่างไม่ชอบใจนัก แต่กยอมเดินไป
                      ้
            เปลี่ยนเสื้อผาในหองของพี่ชายตนเอง -เขาไม่คิดว่าการที่เขามีสภาพเหมือนนอน
                          ้
            คลุกโคลนมามันจะน่ารงเกยจอะไร สาเหตุที่สภาพของเขามันดูเละเทะแบบนี้กเพราะ
                                ี
                              ั
                                                                      ็
                                                            ้
                                   ิ
                                                                    ้
            ออกไปช่วยเหลือลูกหมาปาเกดใหม่ ที่ดันพลัดตกน ้าตกลงไปดานล่าง ดวยความ
                                ่
                                 ็
                           ่
                                                 ้
                                    ื่
            ซุกซนของลูกหมาปามันเปนเรองธรรมดา แต่ถาเขาไปช่วยไม่ทัน เด็กนั่นอาจจะ
                 ็
            บาดเจบไม่นอย และตองเสียลูกหมาปาตัวนั้นไป
                      ้
                                        ่
                             ้
                           ้
                                                                  ี่
                                                          ้
                                                                         ็
                                                                       ้
                                ้
                 เจโรมกลับเขาไปที่หองท างานของไจโรในเวลาต่อมา ดวยสภาพทดูเปนผูเปน
                                                                     ็
            คนมากขึ้นกว่าเดิม
                               ้
                  "เรองอะไรที่ท าใหนายถึงกับตองส่งนาเรซซไปเรยกฉัน"
                    ื่
                                        ้
                                                      ี
                                                  ์
                                           ่
                                 ้
                 ชายหนุมนั่งลงบนมานั่งตัวใหญ ขายาวยกขึ้นไขว่หาง ในมือควงกรชเงน
                                                                      ิ
                                                          ้
                                                                         ิ
                       ่
                                            ี่


                                          ิ
            ประจาตัวของตัวเองไปมา ดวงตาคมกรบทดูดุมากกว่าฝาแฝดอีกคนกาลังเหม่อลอย
            ทว่าถอยค าที่กล่าวออกมานั้นดูเยือกเย็นเสียจนขนลุกซู่
                ้
                 "ซานตตส"
                        ั
                       ์
                 "อืม"
                 "หมอนั่นลงมือแลว"
                              ้
                                                      ิ
                                          ิ
                 แฝดคนพี่มีสีหนาที่เรยบนิ่งและจรงจังขึ้นมาชั่วพรบตา แววตาดุดันแผ่กระจาย
                             ้
                                 ี
                                                          ้
            เปนวงกวางจนคนงานในบานที่เปนเพียงหมาปาชนชั้นเบตานั้นรสึกขนลุกขนชัน
                                                              ้
              ็
                    ้
                                                 ่
                                                               ู
                                       ็
                                 ้
                                           ้
            หนาวเหน็บ และเกรงกลัวต่ออัลฟาหนุมผูนี้
                                     ่
                                         ่
                                                               ้
                               ้
                                       ์
                 ไจโรกัดฟนกรอดดวยอารมณฉุนเฉยว -ซานตตัสเปนลูกพี่ลูกนองของพวกเขา
                        ั
                                                   ์
                                                       ็
                                           ี
                   ้
            และมันตองการต าแหน่งจ่าฝูงที่ควรจะเปนของเขาจนตัวสั่น ไม่ว่าเขาจะคิดท าสิ่งใด
                                           ็
            ซานตตัสกจะขัดขวาง และตอนนี้ เป้าหมายของเขากถูกหมอนี่เพ่งเล็ง
                 ์
                                                   ็
                    ็
                                           7
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12