Page 105 - เที่ยวพิพิธภัณฑ์มีนบุรี ใน E-Book
P. 105

วัดบางเพ็งเหนือ เพราะตั้งอยู่ทางเหนือของคลองแสนแสบ คู่กับวดบางเพ็งใต้ ต่อมาคำเรียกชื่อวัด
                                                                            ั
               ว่าบางเพ็งได้เพี้ยนเสียงไปเป็น บำเพ็ญ ดังที่เรียกในปัจจุบัน วัดบำเพ็ญเหนือได้วิสุงคามสีมาในปี
               พ.ศ.2518


                       บริเวณโดยรอบวัดบำเพ็ญเหนือเป็นส่วนหนึ่งของทุ่งบางกะปิ แหล่งเพาะปลูกข้าวสำคัญ

               แห่งหนึ่งของกรุงเทพฯ ในอดีต และทวีความเจริญยิ่งขึ้นในภายหลังจากรัชกาลที่ 3 โปรดเกล้าฯ

               ให้ขุดคลองแสนแสบขยายต่อจากบริเวณหัวหมากออกไปยังแม่น้ำบางประกง ที่ตำบลบางขนาก
               โดยเริ่มขุดเมื่อ พ.ศ.2380 แล้วเสร็จใน พ.ศ.2383 และเรียกคลองช่วงนี้ว่าคลองแสนแสบ

                            ื่
                                   ้
                                                   ุ
                                                      ุ
               ช่วงปลาย เพอเป็นเสนทางลำเลียงอาวธยทโธปกรณ์ เสบียงอาหาร และไพร่พลในสงคราม อานาม
               สยามยุทธ (อานัม) อันเป็นสงครามระหว่างไทยกับญวนที่เกิดขึ้นระหว่าง พ.ศ.2376 – 2390
                       ผลจากการขุดคลองแสนแสบช่วงปลายทำให้มีคนไทย ลาว เขมร มลายู และจีน พากัน

               อพยพเข้ามาตั้งหลักแหล่ง ประกอบอาชีพทำสวน ทำนา ปลูกข้าว บริเวณริมสองฝั่งคลองแสนแสบ
               ซึ่งเป็นที่ตั้งของวัดบำเพ็ญเหนือเพิ่มมากขึ้น


                       ภายในวัดบำเพ็ญเหนือ มีสถาปัตยกรรมสำคัญ ได้แก่ พระอุโบสถ สร้างเมื่อ พ.ศ.2504

               เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็กผสมไม้ เป็นที่ประดิษฐานพระพุทธชินราชจำลอง ขนาดหน้าตัก

               กว้าง 50 นิ้ว สง 96 นิ้ว ทั้งยังมีปูชนียวัตถุอื่น ๆ ที่คนในชุมชนให้ความศรัทธาเคารพนับถือ เชน
                              ู
                                                                                                        ่
               รูปหล่อหลวงพ่อยอด รูปหล่อสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พฺรหฺมรํสี) และรูปหล่อหลวงปู่ทวด

                                                  ิ
                       นอกจากนี้ยังมีศาลเจ้าแม่คำผวและศาลเจาแม่ตะเคียน ซึ่งเปนที่เคารพศรัทธาของหมู่บ้าน
                                                                               ็
                                                             ้
               มีตำนานเล่าว่า เจ้าแม่คำผิวเป็นเจ้าจากเมืองเวียงจันทน์ เดินทางมาวัดขณะก่อสร้าง แต่ระหว่าง
               ลงเรือเกิดพลัดตกเสียชีวิต จึงมีการตั้งศาลขึ้นที่วัด ส่วนศาลเจ้าแม่ตะเคียนเล่ากันว่าเจ้าอาวาส

               รูปหนึ่งเกิดนิมิตถึงหญิงสาวมาบอกให้ขุดต้นตะเคียนขึ้นจากบริเวณที่สร้างเสาสะพานข้ามคูน้ำ
               เมื่อขุดบริเวณนั้นแล้วพบต้นตะเคียนทางวัดจึงตั้งศาลเจ้าแม่ตะเคียนไว้ ทุกวันนี้สะพานข้ามคูน้ำ

               ยังคงอยู่แต่มีการถมคูน้ำไปแล้ว



                      4. วัดใหม่ลำนกแขวก

                       วัดแห่งนี้ชาวบ้านนิยมเรียกว่า “วัดลำนกแขวก”

               สร้างเมื่อ พ.ศ.2440 ที่ตั้งเดิมเป็นที่ลุ่ม เมื่อฝนตกจึงมีน้ำขัง
               เป็นทางยาว มีต้นไม้มาก จึงมีนกแขวกมาอาศัยอยู่ เมื่อมี

               คนมาอยู่บริเวณนี้มากขึ้นจึงสร้างวัดและเรียกกันว่า

               “วัดใหม่” แต่ต่อมาปรากฏว่า วัดที่สร้างมาใหม่ทุกวัด

               ก็เรยกว่าวดใหม่หมดจนไม่ทราบว่า เมื่อเอ่ยถึงวัดใหม่แล้ว
                   ี
                         ั
               ผู้พูดหมายถึงวัดใด จึงตั้งชื่อวัดใหม่แห่งนี้ว่า “วัดใหม่ลำนกแขวก”
   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109   110