Page 151 - เนื้อในคติธรรม-คำกลอน
P. 151
คติธรรม - คำกลอน ๑๔๗
กิเลสพา ฉันหลง ในสงสาร
มายาวนาน ผ่านทุกข์ ให้ลุกร้อน
ต้องท่องเที่ยว เลี้ยวลง แต่พงดอน
ื่
มิเคยคอน ย้อนขึ้น ให้ชนเชย
ต้องเกิดดับ กับภพ มิจบสิ้น
ต้องแดดิ้น ถิ่นนรก เมื่อตกเอ๋ย
ู
ขึ้นสงสุด จุดสวรรค์ ที่ฉันเคย
แล้วลงเอย เชยวน ระคนไป
อันกิเลส เขตว่า อัตตานี้
พอกันที ขอทิ้ง ทุกสิ่งไว
้
เอาธรรมะ ชะล้าง ปล่อยวางไป
เหลือแค่ใจ ใสวาง บนทางธรรม…
่
