มีการสันนิษฐานว่าอิศรญาณภาษิตอาจไม่ใช่บท นิพนธ์ของหม่อมเจ้าอิศรญาณเพียงผู้เดียว หากแต่นิพนธ์ไว้เพียงตอนแรกเท่านั้น กล่าวคือนิพนธ์ถึงวรรคว่า “ปุถุชนรักกับชังไม่ยั่งยืน”