Page 16 - ภาพนิ่ง 1

ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา

โอ้บาปกรรมน้ านรกเจียวอกเรา ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย

ท าบุญบวชกรวดน้ าขอส าเร็จ พระสรรเพชญโพธิญาณประมาณหมาย

ถึงสุราพารอดไม่วอดวาย ไม่ใกล้กรายแกล้งเมินก็เกินไป

ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน

ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป แต่เมาใจนี้ประจ าทุกค่ าคืน

ถึงโรงเหล้าก็มีควันออกมาจากเตากลั่นมากมาย มีเครื่องตักน ้าผูกไว้ปลายเสา สุนทรภู่เคยดื่มน ้าเหล้าจนเมาเหมือนคนบ้า จึง

ได้บวชเพื่อจะได้พ้นจากอบายมุข ขอให้ได้ตรัสรู้ดังพระพุทธเจ้า แต่เหล้าเคยท้าให้รอดชีวิตดังนั นจะเมินไปก็เกินไป ถึงจะไม่เมา

เหล้าแต่ยังเมารักอยู่ หักห้ามจิตใจไม่ให้รักไม่ได้ การเมาเหล้านั นพอรุ่งขึ นก็หายไป แต่การเมารักนี จะเป็นทุกๆคืน