Page 215 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 215
172
สาราสารกถา
ั
ี
ี
เกิดมาจนกระท่งโตเด๋ยวน้ เราผ่านการแข่งขันมาแล้วทุกคน
ี
เพราะตามท่เราเรียนมาทางชีววิทยา พ่น้องเราท่เกิดมาพร้อมๆ
ี
ี
ั
กับเรา เกิดมาคร้งแรก ไม่ใช่มีเราตัวเดียวนะในช่วงแรกเขาเรียก
ี
ั
เป็นตัวๆ นะ พวกเราเน่ย-สเปิร์ม (Sperm) ออกมาคร้งละ
ี
ึ
๓๐๐-๕๐๐ ล้านตัว พ่น้องท่เกิดมาพร้อมกับเรา เราเป็นหน่ง
ี
ิ
ในสามถึงห้าร้อยล้าน ท่สามารถว่งเข้าหลักชัยได้ ชนะมาแล้ว
ี
ื
ใช่ไหมเล่า อีก ๒๐๐-๓๐๐ ล้านสู้เราไม่ได้ นี่เง่อนไขทาง
ั
ธรรมชาติ ชนะมาแล้ว ถ้าไม่อย่างน้นเราเกิดมาไม่ได้ ต้องชนะ
ไม่ใช่ชนะคนสองคน ชนะมาเป็นร้อยล้านแล้ว
ื
เง่อนไขทางสังคมก็เช่นเดียวกัน ล้วนแต่เป็นเง่อนไขท ี ่
ื
ทาให้เราต้องต่อสู้ท้งน้น การประกวดสวดมนต์น้นก็เป็นเง่อนไข
ั
ั
ื
ั
�
ึ
ี
อันหน่ง ท่เราจะต้องมาต่อสู้กัน และต่อไปเราเรียนต่อและ
ั
้
ั
ิ
ั
้
ี
สมมตว่า ชนประถมเรยนจบชน ป. ๖ แล้วจะไปเข้าเรียนช้น
ม. ๑ มีเราคนเดียวใช่ไหม? ไปเรียน ม. ๑ เราก็ต้องไปแข่งขัน
กับเขาอีก ก็ต้องไปสอบใช่ไหม? เรียน ม. ๑ จบ ม. ๓ ก็ต้อง
ไปแข่งขันกับเขาอีก เข้า ม. ๔-๕-๖ ก็ต้องไปแข่งขันกับเขาอีก
ู
เอ็นทรานซ์เข้ามหาวิทยาลย เราต้องมองให้เห็นว่าค่แข่งของเรา
ั
ในวันข้างหน้าน้นมิใช่มีเพียงเท่าน้ สมมติว่าเราจบ ม. ๖ จะไป
ั
ี
เอ็นทรานซ์ เราจะต้องไปแข่งกับคนอ่นๆ อีกเป็นแสนคน แล้ว
ื
จะสู้เขาไหวไหม? จะเอาอะไรเป็นกาลังภายในไปสู้กับเขา นอกจาก
�
วิชาความรู้ แล้ววิชาความรู้เราจะได้อย่างไร มันต้องมีฐานในใจ
�
ั
ั
ี
ั
ี
ี
ของเราท่ม่น เรียกว่าท่ต้งกาลังรบ-ต้งกองทัพท่เราจะไปสู้เขา
