Page 240 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 240

197
                             พระธรรมพุทธิมงคล (สอิ้ง สิรินนฺโท ป.ธ.๘)




                                              ่
               ให้ทานรักษาศีลกัน แล้วเรากจะรารวยในชาตหน้า เพราะระบบ
                                                         ิ
                                          ็
                                              �
                          ั
               อย่างน้เท่าน้น ท่จะทาให้เรามีความเอ้อเฟื้อเผ่อแผ่กัน มีความ
                                                   ื
                                                           ื
                                   �
                     ี
                               ี
                          ื
               ช่วยเหลือเกอกูลกัน เพราะร้จกให้กัน ถ้าเราเชอในพระพทธเจ้า
                                                                    ุ
                                         ู
                                                          ่
                                                          ื
                                           ั
                          ้
               สังคหวัตถุก็จะเกิดข้นเจริญงอกงาม ในสมัยปู่ย่าตายายเรามีเทศน์
                                 ึ
               เร่องหน่งท่ทุกวัดต้องจัดข้น เร่องน้นคือ เร่องพระเวสสนดรชาดก
                                                                ั
                         ี
                      ึ
                                      ึ
                 ื
                                          ื
                                                     ื
                                              ั
               ซ่งพรรณนาถึงมนุษย์ในศาสนาพระศรีอาริย์ ศาสนาพระศรีอาริย์
                ึ
                                 ึ
                                 ้
                                         ุ
                                                                    ็
                                    ้
                                    ั
                                             ื
                                                             ้
                   ี
               นั้นมตนกลพฤกษขนทง ๔ มมเมอง คนอยากจะไดอะไรกนกเอา
                                                                     ึ
                     ้
                               ์
                        ั
                                       �
                                �
               แต่ในชาติน้ต้องทาบุญ-ทาทาน-รักษาศีล จึงจะเกิดในศาสนา
                          ี
               พระศรีอาริย์ได้ คนในโบราณของเรามีความเช่อ พอมีความเช่อ
                                                          ื
                                                                         ื
                  �
                                                ื
                                                        ื
               ก็ทาตัวให้เป็นคนใจบุญ มีอะไรก็เอ้อเฟื้อเผ่อแผ่กัน มีมากก็มา
                              ี
               เจือจานกับคนท่มีน้อย เม่อสมัยก่อนเราเดินผ่านทุกหมู่บ้าน ก  ็
                                        ื
               จะเจอแต่โรงทาน ไปไหนก็มีแต่คนให้ทาน เพราะอยากไปเกิด
                                                                       ี
                                                                       ่
               ในศาสนาพระศรีอาริย์ อยากจะไปสวรรค์ ตรงน้เท่านนทจะ
                                                               ี
                                                                    ้
                                                                    ั
               แก้ไขปัญหาเศรษฐกิจ แก้ปัญหาโลกได้ แก้ปัญหาสังคมได้
                    หากว่ามาสอนให้ตัวใครตัวมัน เอารัดเอาเปรียบกัน ก็จะ
               ได้ความเดือดร้อนเป็นมรดกของโลกไปจนกว่าโลกจะแตกสลาย
                                                                         ุ
                                                                 ี
                                  ี
                                  ่
                   ั
               ไปนนเอง แล้วผลทสดลกหลานทเรารก อยากให้มความสข
                   ่
                                    ุ
                                                ี
                                                ่
                                                     ั
                                       ู
               ท่เราพยายามสะสมทรัพย์สินสมบัติต่างๆ ไว้ให้ เม่อธรรมชาต     ิ
                                                               ื
                ี
                                                                  �
                         �
               มันวิปริตทากินไม่ได้ แล้วเราจะกินอะไร เพราะความร่ารวยเรา
               กินไม่ได้
   235   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245