Page 380 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 380
337
พระธรรมพุทธิมงคล (สอิ้ง สิรินนฺโท ป.ธ.๘)
คือเราต้องเพียรพยายามท�า ๔ เรื่องนี้ตลอดไป
ี
ื
๔ เร่องน้ถ้าเราจะย่อเป็นภาษาไทยให้ง่ายๆ ว่า พวกเรา
ท่เป็นนักบริหาร เป็นนักปกครอง เป็นเจ้าอาวาส เป็นพระสงฆ์
ี
เป็นผู้รับมรดกธรรมของพระพุทธเจ้า จะต้องมีสัมมาวายามะ
องค์ธรรมของมรรคมีองค์ ๘ นี้อยู่ในสมองตลอดเวลา
ี
องค์สัมมาวายามะท่เป็นองค์ธรรมมีอยู่ ๔ อย่าง ๑. สังวร-
ปธาน คิดป้องกัน, สังวรปธานคือป้องกัน, ๒. ปหานปธานคือ
แก้ไข ๓. ภาวนาปธานคือ สร้างสรรค์ ๔. อนุรักขณาปธาน
คืออนุรักษ์ มันต้องพร้อมกัน: - ป้องกัน แก้ไข สร้างสรรค์
อนุรักษ์
ิ
ิ
อนุรักษ์อย่างเดียวมันไม่พอ เพราะว่าทุกส่งทุกอย่าง บางส่ง
บางอย่าง มันเป็นพระไตรลักษณ์ เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
บางอย่างเราอนุรักษ์ได้ ท่มันเป็นสัจธรรมถาวร เป็นสัจธรรม
ี
สากล นี่เราต้องอนุรักษ์ ใช่ไหม?
จารีตประเพณีอะไรๆ หลายส่งหลายอย่างท่มันเกิดข้น
ิ
ี
ึ
เฉพาะกิจเฉพาะกาลน่ บางทีมันอนุรักษ์ไม่ได้ เราต้องสร้าง-
ี
ี
ื
ึ
สรรค์ข้นมาใหม่ เอามาแทนท่มันเส่อมไป ใช่ไหม? เขาจึงต้องม ี
ความคิดสร้างสรรค์ไง เขาเรียกว่าความคิดสร้างสรรค์ อนุรักษ์
อย่างเดียวไม่ได้ ต้องมีความคิดสร้างสรรค์ด้วย คือต้องพัฒนา
ี
อย่างบททาวัตรเช้าน้ เราต้องอนุรักษ์ถูกต้อง ทาวัตรเช้าเราต้อง
�
�
