Page 400 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 400

357
                             พระธรรมพุทธิมงคล (สอิ้ง สิรินนฺโท ป.ธ.๘)




                                 ี
                                         ื
                      ื
                    เช่อว่า ข้าวท่เรากินเม่อเช้าน้ เราปลูกเม่อเช้าหรือเปล่า?
                                                ี
                                                           ื
                    ี
                                                               ั
                            ื
                                                 ื
               ข้าวท่เรากินเม่อเช้า เราปลูกต้งแต่เม่อไร? ปลูกไว้ต้งแต่ปีที่แล้ว
                                           ั
                             ื
                                                  ื
                                         ื
                                                            ี
               ไม่ใช่ว่าปลูกเม่อเช้า กินเม่อเช้าได้เม่อไรเล่า น่ยกตัวอย่างให้
               เห็นง่ายๆ
                                                     ี
                    เราต้องเช่อวงจรชีวิต ตามหลักท่พระพุทธเจ้าท่านสอน
                              ื
                                                                       ี
               วัฏสงสารวงจรชีวิต มันเวียนเกิดเวียนตายกันอยู่อย่างน้ล่ะ
               จนกว่าจะบรรลุมรรคผลนิพพาน ไปถึงนิพพานได้น่นแหละ มัน
                                                               ั
               จึงจะเฟอร์เฟ็กท์ (perfect) เข้าใจไหมเล่า? มันยังไม่เฟอร์เฟ็กท์
                                    �
               ก็วุ่นกันอยู่อย่างน้ น่จาไว้ ต้องให้ทาน และให้จากันง่ายๆ ให้
                                  ี
                                ี
                                                             �
               ทานเรียกว่าทานมัย รักษาศีลเรียกว่าสีลมัย ภาวนาเรียกว่า
               ภาวนามัย
                                                 ี
                            ี
                    ทุกวันท่เรามีชีวิตอยู่ถึงทุกวันน้ มีกินมีใช้ มีสุขสบาย ไม่ม ี
                                                                       �
                                                              ี
               เหตุเภทภัย เพราะเรามีทาน มีศีล มีภาวนา ท่เราเคยทาไว้
               ตามมาปกป้องคุ้มครองเรา

                         “ทานมัย  ไม่รันทด        เรื่องอดอยาก
                         สีลมัย      ไม่ทุกข์ยาก  เรื่องป่วยไข้

                         ภาวนา  ช่วยป้องปัด  อุบัติภัย

                         บุญคุ้มให้  ไม่ม้วยมรณ์  ก่อนชรา”

                                ี
                    ความตายท่เราไม่สามารถจะหนีพ้น ไม่สามารถจะสู้ได้
                                                                        ั
               ไม่สามารถจะป้องกันได้ มีอยู่อย่างเดียวคือแก่ตาย นอกน้น
   395   396   397   398   399   400   401   402   403   404   405