Page 43 - วรรณคดีลำนำ ป
P. 43
บทที่ ๓ รื่นรสสักวา
“บทสักวานี้เป็นบทร้องของเก่า คนแต่ก่อน
เขาลอยเรือร้องโต้ตอบกันเวลามีงานรื่นเริง เรื่อง
ที่น�ามาร้องก็แต่งเดี๋ยวนั้น แต่ทุกวันนี้ส่วนใหญ่
ไม่ค่อยมีใครร้องสักวากันแล้ว อย่างว่านั่นแหละ
หนูเอ๊ย คนทุกวันนี้ส่วนใหญ่เขาสนใจเพลงใหม่ๆ
เลยลืมของเก่ากันไปหมด ว่าแต่หนูๆ ชอบไหมล่ะ”
“ชอบค่ะ” เด็กหญิงคนหนึ่งรีบตอบ “ลุงช่วย
สอนให้หนูร้องบ้างสิคะ”
“ได้สิ จะเป็นไรไป” ลุงตลับรีบตอบ “และ
หนูรู้ไหม สักวาที่ลุงร้องเมื่อสักครู่ เขาพูดถึงเรื่อง
อะไร”
เด็กๆ พากันคิดอยู่พักหนึ่ง
ึ
แล้วก็มีเสียงใครคนหน่งบอก
ว่า “เรื่องการพูดของคนเราครับ
เขาบอกว่า ถ้าพูดจาไพเราะก็มี
คนชอบ แต่พูดค�าหยาบ ใครๆ ก็
ไม่ชอบ”
34 หน้าสามสิบสี่
