Page 12 - เปิดตำนานบาบิโลน
P. 12
12
ตะวันตกเฉียงเหนือออกไปยังอ่ำวเปอร์เซียทำงทิศตะวันออกเฉียงใต้
ี
�
ดินแดนระหว่ำงแม่น้ำสองสำยน้จึงเปรียบเสมือน “เกำะ” ขนำดใหญ่
ท�ำให้ชำวอำหรับในยุคหลังเรียกขำนดินแดนบริเวณน้ว่ำ “อัล-จำซีรำห์”
ี
(Al-Jazirah) ตำมควำมหมำยในภำษำอำหรับว่ำ “เกำะ” ตำมไป
ี
ึ
ื
ั
ด้วย ซ่งหลังจำกน้นเม่อนักโบรำณคดีพบว่ำอำรยธรรมน้มีควำม
ี
ื
ี
เจริญรุ่งเรืองกินพ้นท่ในดินแดนแถบน้เป็นแนวโค้งจำกดินแดนแถบ
ลิแวนต์ (Levant) หรือคำนำอัน (Canaan) ทำงฝั่งตะวันออก
ของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ขึ้นเหนือไปถึงประเทศตุรกีและวกกลับ
�
ลงมำตำมแนวกำรไหลของแม่น้ำไทกริสและยูเฟรติสดูคล้ำย “จันทร์
ี
ื
ั
เส้ยว” ดังน้น อำรยธรรมเมโสโปเตเมียจึงถูกเรียกขำนในอีกช่อหน่ง ึ
ว่ำ “เสี้ยวจันทร์อันไพบูลย์” (Fertile Crescent) ด้วยเช่นกัน
แผนที่แสดงพื้นที่ของดินแดนเสี้ยวจันทร์อันไพบูลย์หรืออำรยธรรมเมโสโปเตเมีย
ภำพจำก: https://i.pinimg.com
เปิดต�ำนำนบำบิโลน
