Page 13 - เกร็ดเทพเจ้าจีน
P. 13
13
ี
ิ
ิ
神 เสิน หมายถึง เทพเจ้าหรือส่งเหนือธรรมชาต ตัวอักษร 神 ท่เก่าแก่
ี
�
ี
�
ท่สุดถูกค้นพบจารึกอยู่ในภาชนะสาริดยุคราชวงศ์โจว คาเดียวกันน้มาปรากฏ
ั
ี
่
บทน�ำ อยู่ในการรับรู้ของคนไทย อย่างน้อยก็ต้งแต่สมัยรัชกาลท 2 ต้นรัตน-
ื
โกสินทร์ กับพงศาวดารจีนเร่อง ห้องสิน 封神 หรือ เฟิงเสิน ซ่งแปลว่า
ึ
“การสถาปนาเทพเจ้า”
ื
ั
เร่องราวของเทพเจ้าจีนน้นก็ไม่ต่างจากเทพปกรณัมของอารยธรรม
�
ื
อ่นๆ ในโลก คือมีต้งแต่เร่องราวของกาเนิดจักรวาล ตานานการสร้างโลก
ื
�
ั
�
้
สร้างมนุษย์ เกิดอารยธรรม ไปถึงเร่องของเทพเจ้าท่ควบคุมดิน นา ฟ้า และ
ี
ื
ั
กากับดูแลให้คุณให้โทษแก่มนุษย์ เร่องราวของเทพเจ้าจีนน้นถูกเล่าขานผ่าน
ื
�
�
ต่อกันมานับเป็นพันๆ ปี จึงมีความสับสนปนเป และมีจานวนเทพเจ้ามากมาย
ั
เหลือประมาณ บางคร้งก็แยกแยะแทบไม่ออกระหว่างประวัติศาสตร์กับ
ตานาน บางคราบุคคลสาคัญในประวัติศาสตร์ก็กลายเป็นเทพเจ้า อย่างเช่น
�
�
เทพเจ้ากวนอู และเทพเจ้าเปาบุ้นจิ้น
ี
รากเหง้าของเทพเจ้าจีนอาจย้อนไปได้ถึงสมัยราชวงศ์เซ่ย ประมาณ
ี
ึ
์
ิ
2000-1500 ปีก่อนคริสตกาล ท่มีการบูชางูว่าเป็นสัตว์ศักด์สิทธ ซ่งต่อมา
ิ
กลายเป็นต้นกาเนิดของมังกร สัตว์ในตานานท่เป็นเสมือนตัวแทนของ
�
ี
�
ชาวจีน
● สมชาย จิว ●
