Page 17 - ใบความรู้ปวช2
P. 17
- การเลือกวิธีการ
- การลงมือปฏิบัติ
๓. ระยะรวบรวมสรุปและนำเสนอผลการศึกษา
- การนำเสนอผลงาน
- การเผยแพร่
๒. หลักการและแนวคิดการประดิษฐ์สร้างสรรค์ผลงานทางการแสดง
การสร้างสรรค์การแสดงชุด สะไนเกี้ยวสาวเป็นผลงานนาฏยประดิษฐ์ที่มีความแปลกใหม่และแตกต่าง
จากนาฏศิลป์พื้นบ้านที่เคยมีอยู่แต่เดิมโดยยังคงรักษาความสำคัญของวัฒนธรรมไม่ให้เกิดความคลาดเคลื่อนไป
จากของเดิม เช่น ท่าร่ายรำ และการแต่งกาย มีกระบวนการออกแบบและคิดการแสดงดังนี้
แนวคิดทางด้านการประดิษฐ์ท่ารำ
วัตถุประสงค์ของผู้สร้างสรรค์ผลงาน ได้สร้างสรรค์ผลงานจากขอมูลเบื้องต้น การเก็บขอมูล
้
้
ภาคสนาม โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอเอกลักษณ์วัฒนธรรมประจำท้องถิ่นของชนชาวเยอ อำเภอราษีไศล
จังหวัดศรีสะเกษ ที่ไม่ซ้ำกับของเดิมที่มีอยู่แล้ว จัดทำขึ้นเพอใช้ในงานส่งเสริมศิลปวัฒนธรรม ประจำอำเภอราษี
ื่
ไศล จังหวัดศรีสะเกษ หลักการและแนวคิดการประดิษฐ์สร้างสรรค์ผลงานทางการแสดงของคณะวิจัยได้นำท่ารำ
แม่บทอีสานและการเซิ้งของการแสดงพื้นบ้านอีสานมาผสมผสาน และกำหนดให้มีความเรียบง่ายตามต้นแบบการ
แสดงของชาวบ้านในชุมชนชาติพันธุ์เยอ และถูกต้องตามประเพณีไหว้ศาลบรรพบุรุษและประเพณีแข่งเรือ ที่ใช้สะ
ไนตามบทบาทของสังคมที่สืบทอดต่อกันมาประยุกต์ประกอบการแสดงในการสร้างสรรค์ให้มีจุดที่น่าสนใจชัดเจน
จากของเดิมที่มีอยู่นำมาขยายสร้างสรรค์ให้เกิดผลงานชิ้นใหม่แล้วนำมาประยุกต์และพัฒนาขึ้นเป็นนาฏยศิลป์ที่มี
ระเบียบแบบแผนมีความซับซ้อนและละเอียดกว่าท่ารำที่มีอยู่แต่เดิมตามหลักนาฏยประดิษฐ์เน้นจุดเด่นอุปกรณ์ท ี่
ใช้ของนักแสดงฝ่ายชายที่ถือ สะไน เครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่าที่สืบทอดต่อกันมาจากบรรพบุรุษ จุดประกาย
ความคิดในลักษณะการเกี้ยวพาราสีระหว่างชายและหญิงสาว โดยผู้ชายเป่าสะไนเกี้ยวสาว มุ่งเน้นความสวยงาม
ของการแสดงโดยเฉพาะท่าเป่าสะไนที่มีลีลา ทะมัดมะแมงสมชายชาตรี แข็งแกร่งเป็นที่ต้องตาของหญิงสาว ส่วน
ท่ารำของหญิงสาวจะอ่อนช้อน สวยงาม มีความเขินอายและรักนวลสงวนตัว การสร้างสรรค์สื่อถึงความสง่างาม
ความสวยงาม ความสุภาพเรียบร้อยของชายและหญิงให้สอดคล้องกับยุคสมัคของสังคมปัจจุบัน ใช้เวลาในการแสดง 6
นาที
