Page 11 - PowerPoint Presentation
P. 11
หน้า 8
กฎหมายธุรกจิ 3200-9001
ยืม
การก้ยู ืมเงนิ
การกยู้ มื เงินจดั เป็นการยมื ใชส้ ิ้นเปลืองอยา่ งหน่ึงแต่กฎหมายได้
กาหนดกฎเกณฑบ์ างเรื่องไวเ้ ป็นพิเศษดงั น้ีคือ
1 การกยู้ มื เงินกวา่ 2,000 บาทข้ึนไปน้นั ถา้ มิไดม้ ีหลกั ฐานแห่งการ
กยู้ มื เป็นหนงั สืออยา่ งใดอยา่ งหน่ึงลงลายมือช่ือผยู้ มื เป็นสาคญั จะ
ฟ้องร้องใหบ้ งั คบั คดีหาไดไ้ ม่โดยกฎหมายกาหนดเฉพาะลายมือช่ือผู้
ยมื เท่าน้นั และการมีหลกั ฐานลงลายมือชื่อน้นั ไม่จาเป็นตอ้ งเป็นการลง
ชื่อในสญั ญาเงินกเู้ สมอไป
คาพพิ ากษาฎกี าที่ 1567/2499 บนั ทึกการเปรียบเทียบของอาเภอมี
ขอ้ ความวา่ จาเลยไดย้ มื เงินโจทกไ์ ป 800 บาทแต่ใชแ้ ลว้ จาเลยลงชื่อใน
บนั ทึกดงั น้ีบนั ทึกดงั กล่าวเป็นหลกั ฐานแห่งการกยู้ มื เงิน
คาพพิ ากษาฎกี าที่ 3003/2538 รายงานประจาวนั เกี่ยวกบั คดีท่ี
เปรียบเทียบปรับจาเลยมีขอ้ ความตอนหน่ึงวา่ จาเลยขอยมื เงินของ
โจทกแ์ ละสญั ญาวา่ จะชดใชเ้ งินคืนจาเลยลงลายมือชื่อในรายงาน
ดงั กล่าวดว้ ยถือวา่ เป็นหลกั ฐานแห่งการกยู้ มื
คาพพิ ากษาฎกี าที่ 306/2506 จาเลยลงชื่อในใบรับเงิน 2 ฉบบั ซ่ึงมี
ขอ้ ความเพียงรับเงิน 6,000 บาทและรับเงิน 3,000 บาทโดยไม่มี
ขอ้ ความวา่ ผรู้ ับเงินจะใชค้ ืนไม่เป็นหลกั ฐานแห่งการกยู้ มื
