Page 39 - สร้างเหล็กในคน
P. 39
ั
ทัศนศึกษา แต่ขณะน้นสถานการณ์ในประเทศศรีลังกา ยังไม่ เป็นท่าเรือเก่า มีกงสุลไทย ผู้ช่วยทูตทหารเรือไทย และ
สงบดีจึงยังไม่ได้ปล่อย รอจนกระทั่งเอกอัครราชทูตไทย วงดุริยางค์ของกองทัพเรืออินเดียมารอรับ เมื่อเทียบท่า
ั
็
้
ื
ี
ั
็
ู
ี
ึ
ั
ิ
่
็
ื
(เป็นผ้หญง) มาชแจงให้หมู่เรอฝึกทราบสถานการณ์ให้ เสรจนกเรยนกไปทศนศกษาในตวเมองบอมเบย์ซงกเป็น
ึ
เรียบร้อยก่อนจึงปล่อยนักเรียนได้ นนร. จึงได้เข้าไปในเมือง เมืองเก่า การเดินทางก็ไม่มีรถปล่อย ต้องเดินจากท่าเรือ
ึ
ซ่งเป็นเมืองเก่าแก่ค่อนข้างจะทรุดโทรม ท้งน้ประเทศ ท่ค่อนข้างสกปรกเป็นเวลาเกือบช่วโมงจึงจะถึงตัวเมือง
ี
ั
ี
ั
ศรีลังกามีประชากรประมาณ ๑๗ ล้านคน ประกอบด้วย ในเมืองน้ท่ท่าเรือนอกจากจะมีเรือสินค้า แล้วยังมีฐานทัพเรือ
ี
ี
ชาวสิงหล ทมิฬ และอีก ๒ ชนชาต นบถอศาสนา ภาคตะวันตกของอินเดียต้งอยู่ด้วย จึงมองเห็นเรือรบและ
ั
ื
ั
ิ
ั
ู
ื
ุ
พุทธ ฮินด และคริสต์ และยังมีการแบ่งช้นวรรณะอยู่ เรอบรรทกเครองบนจอดเทียบทาอย่ดวย สาหรบของท่ระลึก
ิ
่
ู
้
่
ี
ั
ื
�
วันหยุดราชการไม่ใช่วันเสาร์อาทิตย์แต่เป็นวันพระ ดังนั้น ท่พอซ้อได้จาพวกผ้าปูเตียง กาไล สร้อย กระเป๋าหนัง
ื
�
�
ี
ปีหน่งจึงมีวันหยุดประมาณ ๑๐๐ กว่าวัน ในระหว่าง และหนังสือต่าง ๆ ประมาณวันท ๑๑ มีนาคม พ.ศ.๒๕๓๒
ี
่
ึ
ี
เรือจอดผู้เขียนได้เป็นตัวแทนไปร่วมงานเล้ยงท่บ้าน เรือออกเดินทางอีกคร้ง “หมู่เรือฝึกออกจากท่าเรือ
ั
ี
ื
ท่านเอกอัคราชทูต ท่านได้เล่าให้ฟังหลายเร่อง เช่น คนไทย บอมเบย์ มุ่งหน้ากลับสู่เกาะตะรุเตา การเดินทางครั้งนี้
ี
ี
ี
ื
ี
ั
ท่ทางานในศรีลังกากับบริษทญปุ่น สินค้าท่มช่อของ ใช้เวลาประมาณ ๗ วัน ๒๒ ชั่วโมง” เป็นการเดินทาง
่
�
ี
ี
ื
�
ื
ศรีลังกา เช่น เพชร พลอย เคร่องเทศ และชา ท่มีช่อเสียง ท่ค่อนข้างนาน ยังจาได้ว่าไม่ได้อาบนาจืด ในทุกเย็นจะได้
�
้
ู
้
ื
�
และนิยมซื้อ คือ ชาซีลอน ใส่กล่องไม้อย่างสวยงาม และ อาบนาทะเลและทาแป้งอังกฤษตราง เม่อเขียนมาถึง
ี
นอริตาเก้ (Noritake) ซึ่งเป็นสินค้าหัตถกรรม นอกจาก ตรงน้ก็ทาให้นึกได้ว่าตอนไปสมทบเป็นต้นหนเรือหลวง
�
สนค้าแล้วศรลงกาในสมัยนนยงม Casino ด้วย ในคน สายบุร ปฏบัติราชการพ้นท่ทัพเรือภาค ๒ ก็เคยออกเรือนาน
ื
ี
ิ
ี
ี
ิ
ี
ื
ั
ั
้
ั
ี
ั
วันท ๕ มีนาคม พ.ศ.๒๕๓๒ ก่อนออกเรือมีงานเลี้ยงบน ประมาณ ๗ – ๘ วนเหมอนกน โดยเสนทางเดินเรอออกจาก
ื
ั
ื
่
้
เรือหลวงสีชัง ศรีลังกาได้มีการแสดงที่มีเครื่องดนตรีหลัก ฐานทัพเรือสัตหีบก็ว่งลงใต้มุ่งหน้าออกปากอ่าวไทย
ิ
ได้แก่ กลอง ปี่ ขลุ่ย และการแสดงการร่ายร�า ซึ่งการตี แล้วออกลาดตระเวนในเส้นทางอาณาเขตทางทะเล
จังหวะจะเร่งเร้า รุนแรง รวดเร็ว ขาดความอ่อนช้อย กับประเทศเพ่อนบ้าน ต้งแต่บริเวณปลายแหลมกาเมา
ั
ื
งดงาม ส่วนของไทยเป็นการแสดงศิลปะป้องกันตัว ลงไปเรื่อย ๆ ได้เห็นเรือประมงหลายสิบล�าที่แสดงความ
่
ี
เหมือนกับทุกคร้ง วันรุ่งข้นเรือออกเดินทางจากโคลัมโบ ดีใจท่ได้เห็นเรือรบ “พใหญ่” ออกลาดตระเวนได้ช่วยเหลือ
ั
ึ
ี
ไปกรุงบอมเบย์ ประเทศอินเดีย ในระหว่างการเดินทาง ลูกเรือประมงด้วยการตรวจรักษาพยาบาล และให้ยา
มีการฝึกใหม่ คือ ฝึกเก็บคนตกน�้าด้วยเรือใหญ่ในเวลา สามัญประจาบ้าน ส่วนพ่น้องชาวประมงก็จะให้ปลา
ี
�
กลางคืน ที่ต้องใช้วิธีการเก็บแบบ Williamson Turn เป็นของตอบแทนระหว่างกัน เหนือส่งอ่นใดคือ พ่น้องชาว
ี
ิ
ื
(กรณีไม่เห็นคนตกนา) ส่วนอีกวิธีหน่งก็คือ Full Rudder ประมงได้รับความอบอุ่นใจ เพราะเป็นการป้องปรามไม่ให้
้
�
ึ
�
�
ื
Turn (กรณีเห็นคนตกนา) สาหรับวิธีเก็บแบบ Williamson เรือรบของประเทศเพ่อนบ้านมาจับ หรือยึดเรือประมงไทย
้
ี
Turn ดังนี้ “ถ้าคนตกน�้ากราบขวา จะใช้เข็ม ๖๐ องศา ได้เป็นอย่างด นอกจากได้พบกับเรือประมงแล้วยังได้พบเรือ
ั
�
้
กับเข็มเดิม จากน้นก็หางเสือซ้ายหมด จนเรือหันกลับ สินค้า แท่นขุดเจาะนามันและก๊าซธรรมชาติอีกหลายแท่น
ี
มาเส้นทางเดิม” เช้าวันที่ ๘ มีนาคม พ.ศ.๒๕๓๒ ใกล้ ท่สว่างไสวในเวลากลางคืน ก็ถือเป็นการออกปฏิบัต ิ
�
ื
ี
อินเดียแล้ว มีเรือตรวจการณ์ของอินเดียและรัสเซีย ราชการในทะเลของทหารเรือท่ได้ทาประจาทุกวัน เพ่อ
�
มาลาดตระเวนให้เห็น จนเวลา ๑๐๐๐ ก็รับนาร่องข้นเรือ คุ้มครองผลประโยชน์ของชาติทางทะเลของไทย กลับมา
�
ึ
้
�
�
ี
นาเรือเข้าร่องนา มองเห็น GATEWAY OF INDIAN อยู่ทาง ท่การฝึกภาคทะเลระหว่างการเดินทางก็ปฏิบัติตาม
ี
่
กราบซ้าย เรือเข้าเทียบท่า Prince’s Dock Bombay ตารางฝึกทุกวัน ยกเว้นวันท ๑๖ มีนาคม พ.ศ.๒๕๓๒
นาวิกศาสตร์ 25
ปีที่ ปีที่ ๑๐๔ เล่มที่ ๓ มีนาคม ๒๕๖๔
