Page 16 - นาวิกศาสตร์ เมษายน ๒๕๖๔
P. 16
�
�
�
มีความยาวถึง ๖๓ หน้ากระดาษพิมพ์ มีคากล่าวนาว่า ลอบทาลายเรือใหญ่ของข้าศึก แต่ยังกล่าวให้ชัดเจน
่
ั
ึ
ี
“เป็นโครงการท่มีความสมบูรณ์เต็มท กล่าวถึงวิธีการ ไม่ได้ เพราะยงไม่เคยลงแลลอง แต่ทพดถงด้วยน ้ ี
ี
ู
่
ี
ทาศึกสงครามทางเรือในทะเล ความคิดในการป้องกัน โดยเห็นว่าต่อไปภายน่า กระบวนศึกสงครามจะต้องใช้
�
ื
ประเทศ การจัดก�าลัง คุณสมบัติของเรือ และจ�านวนเรือ เปนม่นคง ให้ช่อเรือประเภทน้ว่า “เรือ ส.” ต้องการ ๖ ลา
�
ั
ี
ี
�
ั
ท่ต้องใช้ ฯลฯ ตลอดจนการกาหนดงบประมาณท่จะใช้ แต่ไม่ได้ประมาณราคาไว้ และไม่ได้จัดไว้ในค่นการ
ี
ตามโครงการนี้ทั้งหมด” จัดหา เพราะเหตุว่ายังไม่ได้ไต่สวนแน่นอนว่าจะใช้ได้ใน
วัตถุประสงค์ของโครงการในการสร้างกาลังทางเรือ ประเทศน้เพียงใด” (โครงการบอกยุทธศาสตร์ทางเรือว่า
�
ี
ี
�
�
�
ั
�
�
้
บอกไว้ว่า “ในการท่จะดาริจัดสร้างกองทัพเรือน้น ในอนาคตต้องมีเรือดานาสาหรับใช้ทาลายเรือใหญ่
ั
ั
ั
�
เอาเป็นการเดดขาดได้ว่า สร้างเรอสาหรบป้องกนภย แต่ขาดความรู้และประสบการณ์ว่าประเทศไทยจะใช้
ื
็
ื
ื
ิ
้
้
ิ
ไม่ใช่สาหรับไปท้าทายต่อยุทธ์กับประเทศอ่น นอกจาก เรอดานาอยางไรใหไดประสทธผล - ผเขยน )
�
�
่
้
ู
้
�
ี
พระราชอาณาเขตร์” น่นก็คือ ยุทธศาสตร์ทางเรือ ทั้งนี้ กำรกล่ำวถึงกำรมีเรือด�ำน�้ำครั้งแรกของไทย
ั
ในโครงการรัชสมัยรัชกาลที่ ๖ นั่นเอง มีขึ้นในปี พ.ศ.๒๔๕๓ ในนำมของ เรือ “ส”
�
ตามโครงการแบ่งกาลังกองทัพเรือออกเป็น ต่อมาในวันท่ ๑๔ เมษายน พ.ศ.๒๔๕๔ รัชกาล
ี
็
“๒ กองทัพ” ท ๖ ทรงโปรดเกล้าฯ ให้เสดจเตยออกจากประจาการ
่
ี
่
�
ี
กองทัพที่ ๑ ส�าหรับป้องกันปากน�้าต่าง ๆ กันไม่ให ้ (ข้องพระทัยจากการท่มีนายทหารเรือเมาสุราแล้วกล่าว
ี
ี
�
่
�
ข้าศึกล่วงเข้ามายาย มเรอ ๓ ประเภท คอ เรือมีอาวุธ ทานองจะกบฏจนเข้าพระเนตรพระกรรณ) แล้วจ้าง
ี
ื
ื
ปืนใหญ่ เรือวางทุ่นระเบิด และเรือสืบเหตุในแม่น�้า นาวาเอกชาวสวีเดน ชไนด์เลอร์ (J. Schneidler) มาเป็น
�
ึ
ี
กองทัพที่ ๒ เป็นเรือลาดตระเวนทางทะเล ส�าหรับ ท่ปรึกษาการทหารเรือซ่งได้เสนอโครงสร้างกาลังทางเรือ
ี
ิ
่
ว่งผ่านข้าศึกเข้าออก เม่อมีโอกาสก็โจมตีข้าศึก ด้วยมีเรือ สาหรับป้องกันประเทศ ในวันท ๓๐ กรกฎาคม พ.ศ.๒๔๕๕
�
ื
๕ ประเภท คือ เรือพิฆาตขนาดใหญ่ (ออกไปลาดตระเวน กล่าวถึง เรือด�ำน�้ำ ว่า “เป็นเรือที่ดีมำกส�ำหรับป้องกัน
ได้ถึงปากนาไซ่ง่อน) เรือพิฆาตขนาดเล็ก เรือตอร์ปิโด กรุงเทพฯ แต่จะผ่ำนเข้ำออกสันดอนล�ำบำก ถ้ำจะเก็บไว้
�
้
�
ื
ช้นท ๒ (เรือตอร์ปิโดเล็ก) เรอดำนำ และเรือลาเลียง ในแม่น้ำก็ไม่คุ้มค่ำ ควรมีเรือด�ำน้ำ ๘ ล�ำ ส�ำหรับประจ�ำ
�
่
ี
�
้
�
�
ั
ี
ั
ิ
(ดูเหมือนว่ากล่นอายจากกองเรือฝร่งเศสท่ไซ่ง่อนมา อยู่กับกองเรือท่จันทบุรี” แต่เสนาบดีกระทรวงทหารเรือ
ี
ปิดอ่าวและส่งเรือรบ ๓ ลาเข้ามาจอดหน้าสถานทูต ไม่ได้ทูลเกล้าฯ ถวายในหลวง (ชไนด์เลอร์ไม่ได้พูดถึงเร่อง
ื
�
ั
ฝร่งเศสในแม่นาเจ้าพระยา ร.ศ.๑๑๒ เป็นเหตุและผล การเงินและเสนอมีเรือถึง ๘ ล�า อาจตามประสาที่สวีเดน
้
�
ของโครงการสร้างก�าลังทางเรืออยู่มาก – ผู้เขียน) สร้างเรือด�าน�้าได้เอง – ผู้เขียน )
�
ี
�
เรือด�ำน้ำ ตามโครงการน้บอกงานของเรือไว้ว่า “สาหรับ
เรือหลวงมัจฉานุ
นาวิกศาสตร์ 14
ปีที่ ๑๐๔ เล่มที่ ๔ เมษายน ๒๕๖๔
