Page 135 - สอนสนุก สร้างสุข สไตล์สาธิตปทุมวัน เล่ม 4
P. 135
“Ê͹ʹء ÊÃéÒ§ÊØ¢ ÊäµÅìÊÒ¸Ôµ (»·ØÁÇѹ) àÅèÁ 4”
เด็กนักเรียนให้ครบถ้วนสมบูรณ์นั้นต้องอาศัยความอดทนทุ่มเท เสียสละ
อุทิศตน เพื่อเด็ก ต้องใช้ทั้งความรู้ทั้งศาสตร์และศิลป ต้องรักและเมตตาต่อเด็ก
เพื่อให้เด็กซึ่งจะเติบโตเป็นอนาคตของชาติในภายภาคหน้า เป็นคนดี
คนเก่งและมีความสุขได้นั้น จักต้องมีครูคอยดูแลเอาใจใส่หล่อหลอมให้เด็ก
มีคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของสังคม เพื่อให้เด็กที่เปรียบเสมือนผ้าขาว
ที่ได้ครูดีคอยแต่งแต้มสีสัน ลงบนผืนผ้า อย่างประณีตและใส่ใจ ผืนผ้า
ก็จะออกมาอย่างสวยงาม ทรงคุณค่า และคงไม่มีใครปฏิเสธว่าครู
เปรียบเหมือนพ่อแม่คนที่สองของลูก ที่เฝาอบรมดูแล อุทิศตนสั่งสอนให้ลูก
เป็นคนเก่ง คนดี มีคุณธรรม สามารถใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับผู้อื่นในสังคมได้อย่าง
มีความสุข ครูอาชีพเป็นอาชีพที่ไม่ว่าจะอยู่ไหน ไม่ว่าพ่อแม่เด็กจะเป็นใคร
ทุกคนก็ต้องไหว้บุคคลที่ได้ชื่อว่า ครู
ขอกล่าวถึงนักพูดที่เป็นที่รู้จักกันดีท่านหนึ่งได้เริ่มการสัมนา
ของเขาโดยการหยิบแบงค์ 1,000 ขึ้นมา ในห้องที่มีผู้เข้าร่วม 200 ท่าน
แล้วเขาก็พูดว่า “ใครอยากได้แบงค์ 1,000 นี้บ้าง?” มือได้ถูกยกขึ้น
เป็นจำนวนมาก และเขาก็พูดต่อว่า “ฉันจะให้เงินแบงค์ 1,000 นี้แก่
หนึ่งในพวกท่านแต่ครั้งแรกนี้ฉันจะทำอย่างนี้” เขาเริ่มที่จะขยำ ๆ เงิน
นั้นแล้วเขาก็ถามอีกว่า “ใครจะยังต้องการมันอีก” ยังคงมีมือที่ยกขึ้นอีก “ดี”
เขาตอบ “แล้วถ้าฉันทำอย่างนี้ล่ะ” และเขาก็ทิ้งมันลงที่พื้นและเริ่มที่เหยียบ
ย่ำมันด้วยรองเท้าของเขา แล้วเขาก็เก็บขึ้นมา ขณะนี้มันทั้งยับยู่ยี่และ
สกปรก “ตอนนี้ใครยังต้องการมันอีก” ก็ยังคงมีคนยกมืออีก เพื่อน ๆ คุณได้
เรียนรู้บทเรียนที่มีคุณค่ามากที่สุดบทหนึ่งแล้วว่าไม่ว่าฉันจะทำอะไรกับเงิน
คุณก็ยังต้องการมันอยู่ เพราะว่ามันไม่ได้ลดคุณค่าในตัวมันลงเลยมันก็ยังคง
มีค่า 1,000 บาทอยู่นั่นเอง เหมือนกับหลาย ๆ ครั้งในอาชีพของเรา อาชีพ
ที่เรียกว่า อาจารย์ คุณครู ที่ถูกทิ้ง ถูกเหยียบย่ำ และถูกทำให้สกปรก
