Page 70 - การจัดกิจกรรม การเรียนรู้อาเซียนแบบบูรณาการ ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น
P. 70

โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ปทุมวัน



        	        	 8. อาบู นาวัส (อินโดนีเซีย)
                   กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีชายหนุ่มเจ้าปัญญาชื่อว่า อาบู นาวัส ได้รับเชิญไปรับประทานอาหารกับ
        กษัตริย์อารอน ในขณะที่ อาบู นาวัส กำลังจะกินไก่ที่มีกลิ่นหอมหวลอยู่นั้น กษัตรย์อารอนกล่าวว่า ถ้าเจ้าจะตัด
        ปีกไก่กิน ข้าก็จะตัดแขนเจ้า อาบู นาวัสใช้ปฏิภาณไหวพริบแก้ปัญหา โดยการใช้มือบีบไก่อย่างนุ่มนวล กษัตริย์อารอน
        จึงใช้มือบีบอาบู นาวัส อย่างนุ่มนวลเช่นกัน แล้วอาบู นาวัสแกล้งเอามือนวดไก่ กษัตริย์อารอนก็ต้องทำเช่นนั้น
        เหมือนกัน จนในที่สุด กษัตริย์อารอนจึงยอมให้อาบู นาวัสรับประทานไก่ แล้วกล่าวชื่นชมในความฉลาด
        ของอาบู นาวัส

        	        	 เกร็ดความรู้อาเซียน  ประเทศสมาชิกอาเซียนมีนิทานพื้นบ้านที่กล่าวถึงความฉลาดของคนคล้ายกับ
                                     เรื่องอาบู นาวัส เช่น ศรีธนนไชย ของ ประเทศไทย เชียงเมี่ยง ของประเทศลาว
                                     ฮอนปูซอง ของประเทศ ฟิลิปปินส์ และอาบูนาวัส ของประเทศ อินโดนีเซีย
                                     มาเลเซีย และ สิงคโปร์

        	          9. เมอร์ไลออน (สิงคโปร์)
                   กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ เกาะ เทมาเส็ก เกิดมีพายุรุนแรงได้พัดบ้านเรือน ผู้คนไปทั่ว ชาวบ้าน
        มีความเดือดร้อนอย่างมาก ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงสวดมนต์อ้อนวอนเทวดา ทันใดนั้นเกิดมีแสงสว่างพุ่งมาจากทะเล
        มีสัตว์ประหลาด หัวเป็นสิงโต หางเป็นปลา ส่งเสียงคำราม สู้กับพายุ เกิดฟ้าแลบ ฟ้าผ่า เสียงดังมาก เวลาผ่านไป
        พายุสงบลง สัตว์ประหลาดได้ประกาศชัยชนะโดยการไปยืนบนภูเขา เช้าวันต่อมาสัตว์ประหลาดหายตัวไป
        ชาวบ้านจึงสร้างรูปปั้นสัตว์ประหลาดตนนั้นเพื่อเป็นสัญลักษณ์ โดยมีหัวเป็นสิงโตและตัวมีหางคล้ายนางเงือก
        เพื่อคอยคุ้มกันชาวบ้าน ต่อมา รูปปั้นนี้มีชื่อเรียกว่า เมอร์ไลออน หรือ สิงโตเงือก

        	        	 เกร็ดความรู้อาเซียน  เมอร์ไลออน หรือ สิงโตเงือก สร้างจากตำนานการก่อกำเนิดประเทศสิงคโปร์
                                     ซึ่งสัญลักษ์หางเป็นปลานั้นเป็นที่มาของเกาะเทมาเส็ก ซึ่งตั้งอยู่ริมทะเล

        	        	 10. ภูเขาทองคำกับเมล็ดข้าว (บรูไน)
                   กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีภุเขาปกคลุมด้วยทองคำ ชื่อว่า “ภูเขาทองคำ” ซึ่งภูเขานี้สามารถ
        เคลื่อนที่ได้ หากภูเขาลูกนี้เคลื่อนที่ไปหยุดที่เมืองใด เมืองนั้นจะมีแต่ความร่ำรวย แต่ภูเขาก็ยังคงเคลื่อนที่ไปเรื่อยๆ
        เพื่อหาเมืองที่มีคนที่มีคุณธรรม จนไพที่เมืองหนึ่ง ชาวเมืองเป็นคนมีคุณธรรม ภูเขาจึงหยุดอยู่ที่เมืองนี้ แต่วันนึงมี
        เมล็ดข้าวลอยน้ำมา ซึ่งเมล็ดข้าวบอกภูเขาว่าคนที่นี่ทิ้งข้าวลงในน้ำ ภูเขาจึงไม่พอใจที่ชาวเมืองไม่เห็นคุณค่าของ

        เมล็ดข้าวที่ให้อาหารแก่คนในเมือง ต่อมาเกิดพายุพัดแผ่นดินหายไป ชาวบ้านเกิดความเดือดร้อนมาก

        	        	 เกร็ดความรู้อาเซียน  วิถีชีวิตดั้งเดิมของชาวบรูไน คือ ชาวน้ำ ซึ่งชุมชนชาวน้ำ ที่มีชื่อว่า กำปงเอเยอ
                                     เป็นหมู่บ้านกลางน้ำที่ใหญ่ที่สุดในโลก ตั้งอยู่ปากแม่น้ำบรูไนเมืองบันดาร์
                                     เสรีเบกาวัน
   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75