Page 55 - เล่ม 23 เกษตรผสมผสาน บ้านชบา
P. 55

ื
 �
 การทาเกษตรผสมผสานเพ่อการพ่งตนเองหรือเกษตรพอเพียง คือการ  ภูมิปัญญาท้องถ่น และสามารถดึงเอาภูมิปัญญาท้องถ่นน้นออกมาใช้
 ึ
                                                               ั
                                                            ิ
                           ิ
 ทาเพ่อให้เพียงพอต่อความต้องการบริโภคเสียก่อน เหลือแล้วจึงค่อยขาย   ประโยชน์ ด้วยการนามาแลกเปล่ยนเรียนรู้กัน จะช่วยเพ่มพลังในการพัฒนา
 ื
                                                          ิ
 �
                                       ี
                             �
 ี
 ี
                                                             ั
                                                            ี
                                                       ึ
 แทนท่จะปลูกพืชเชิงเด่ยวก็ปลูกพืชผลหลายชนิด เล้ยงปลา เล้ยงไก่ไปพร้อม  ให้แก่ชมชน ชาวบ้านทกคนจะเกดความสขเพราะร้สกว่ามศกดศร มคณค่า
                  ุ
                                       ิ
                               ุ
                                                      ู
 ี
                                               ุ
 ี
                                                                  ี
                                                                ิ
                                                                      ุ
                                                                    ี
                                                                ์
 กันด้วย คือทาทุกอย่างท่กิน กินทุกอย่างท่ทา และเน้นให้เกิดระบบเศรษฐกิจ  และมีศักยภาพ จะเกิดพลังแห่งความส�าเร็จมหาศาล เพราะชาวบ้านจะเห็น
 ี
 �
 ี
 �
 พอเพียงในชุมชน คือการออกแบบให้ชาวบ้านมีวิถีการผลิตทางการเกษตร  คุณค่าความรู้ในตัวคน และสามารถดึงความรู้ในตัวคนออกมา เห็นคุณค่า ใช้
                               ี
 ึ
 แบบพ่งตนเอง ก็จะเป็นฐานของชุมชนแห่งความพอเพียง เข้มแข็ง และร่มเย็น  ประโยชน์ และแลกเปล่ยนเรียนรู้กันเพ่อความสาเร็จในภารกิจการขับเคล่อน
                                                   �
                                           ื
                                                                       ื
 เป็นสุข โดยมีวิธีการสาคัญคือส่งเสริมการรวมตัวแลกเปล่ยนเรียนรู้เพ่อร่วม  ศนย์เรยนรู้เพ่อการทาเกษตรผสมผสานและเกษตรพอเพยง วถีชีวตของ
 ี
 ื
                                                                     ิ
                  ี
                                                                 ิ
                              �
                        ื
                                                             ี
              ู
 �
                                   ี
 กันคิดร่วมกันท�า  ชาวบ้านจะสามารถปรับเปล่ยนจากการรอรับการช่วยเหลอ มาเป็นการเอา
                                                           ื
                                       ั
 แนวคิดหลักของความร่มเย็นเป็นสุข คือการพัฒนาอย่างบูรณาการ  พลังของคนในชุมชนมาเป็นตัวต้งในการพัฒนาเกษตรพอเพียง สามารถอยู่
 ื
 เพ่อให้ฐานรากของชุมชนและสังคมมีความเข้มแข็ง ชุมชนก็เช่นเดียวกับ  ร่วมกันโดยไม่ได้เอาเงินเป็นตัวตั้ง แต่เอาความสุขของทุกคนเป็นตัวตั้ง เพื่อ
 ี
 ร่างกายมนุษย์ท่จะพัฒนาแบบแยกเป็นส่วน ๆ ไม่ได้ ทุกส่วนของร่างกายต้อง  ให้เกิดชุมชนแห่งความพอเพียงและอยู่ร่วมกันอย่างเป็นสุข
 เชื่อมโยงในการท�าหน้าที่อย่างบูรณาการ ให้เกิดความสมดุล จึงจะเป็นความ
 ี
 �
 เป็นปกติ และดารงอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุขหรือมีสุขภาวะท่ดี ชุมชนก ็
 เช่นเดียวกันโครงสร้างต่าง ๆ จะมีความมั่นคงและยั่งยืนได้ทุกองค์ประกอบ
 �
 ี
 ต้องทาหน้าท่ได้อย่างเข้มแข็ง ถ้าองค์ประกอบใดในโครงสร้างของชุมชนไม่
 ั
 เข้มแข็ง ชุมชนก็จะพังทลายได้ง่าย และ-ไม่ม่นคง การพัฒนาจึงต้องสร้าง
 �
 ฐานรากของชุมชนให้ทุกองค์ประกอบสามารถทางานร่วมกันได้อย่างม่นคง
 ั
 และมีวิถีบูรณาการที่สามารถเสริมกันและกันในการท�าหน้าที่ได้ดี
 ศูนย์เรียนรู้ชุมชนเกษตรผสมผสานพลังบวรมีความเช่อม่นว่าในตัวคน
 ั
 ื
 แต่ละคนมีความรู้ ความช�านาญบางสิ่งบางอย่างอยู่ในตัว ความรู้ของแต่ละ
 ื
 คนเม่อนามาเช่อมโยงกัน และช่วยกันทางานเชิงบูรณาการก็จะช่วยให้เกิด
 �
 �
 ื
 พลังในเชิงสร้างสรรค์อย่างมหาศาล ถ้าชาวบ้านทุกคนมองเห็นคุณค่าของ
 �
 ี
 ความรู้และความชานาญของแต่ละคน หรือท่อาจเรียกโดยรวมว่าเป็น
 52  ศูนย์เรียนรู้ชุมชนเกษตรผสมผสานพลังบวร      ภูเบศ วณิชชานนท์ และ พระมงคลวชิรากร 53
 ส�ำนักสงฆ์บ้ำนชบำ อ�ำเภอเมืองจันทร์ จังหวัดศรีสะเกษ
   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60