Page 7 - สูจิบัตรไชยทัต
P. 7
แรงบัลดาลใจและแนวคิดการ
สร้างสรรค์การแสดง เรื่อง “ไชยทัต”
ื่
ื่
ื่
บทละครเรอง ไชยทัต เป็นบทละครนอกเรองหนึ่งใน 14 เรอง
ที่ยังคงเหลืออยู่มาตั้งแต่ครั้งสมัยอยุธยา เป็นบทละครชาวบ้านที่น ามาจากนิทาน
ชาดก และน ามาเล่นเป็นละครนอก หุ่นหลวง หรอน ามาเป็นบทกลอนสวด
ื
มาจนถึงสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น
ื่
การแสดงเรอง ไชยทัต ได้แนวความคิดมาจากบทโคลงในปุณโณ
วาทค าฉันท์ของพระมหานาควัดท่าทราย ที่ได้พรรณนาการละเล่นหุ่นหลวง ไว้ว่า
“………ฝ่ายหุ่นก็ตั้งโห่ ศัพท์ส้าวกระโหมโครม
ชูเชิดพระโคโดม ทวิพราหมณรณรงค์
เริ่มเรื่องพระไชยทัต จรเสด็จพนาพง
ลอบล้อมมฤคยง อสุรท้าวกุเวรแปลงฯ………..”
จากบทกลอนข้างต้นท าให้เห็นว่าละคร เรื่องไชยทัตนั้น ปรากฏใน
การบรรยายจากภาพจิตรกรรมฝาผนังการละเล่นหุ่นหลวงที่วัดมัชฌิมาวาสวร
วิหาร ต าบลท่ายาง อ าเภอเมืองสงขลา จังหวัดสงขลา ตอน ไชยทัตตามกวาง
