Page 140 - ประมวลองค์ความรู้พระราชพิธีบรมราชาภิเษก
P. 140
สวดภำณวำร (พา-นะ-วาน)
ภาณวาร หมายถึง วาระแห่งการสวดข้อความในคัมภีร์ต่าง ๆ เข่น ในพระสูตรขนาดยาว
ที่ท่านจัดแบ่งไว้เป็นหมวดหนึ่ง ๆ ส�าหรับสาธยายเป็นคราว ๆ หรือเป็นตอน ๆ มี ๔ ภาณวาร คือ
ปฐมภาณวาร ทุติยภาณวาร ตติยภาณวาร จตุตถภาณวาร
ลักษณะการสวดภาณวาร
พระสงฆ์ผู้สวดจะสวดเป็นคู่ ๆ จึง
เรียกว่าพระคู่สวด พระสงฆ์ที่ขึ้นนั่ง
เตียงสวดนั้นจะต้องขึ้นคราวละ ๔ รูป
เพื่อให้ได้จ�านวนครบเป็นองค์สงฆ์
แต่การสวดจะผลัดกันสวดทีละคู่
ไม่ได้สวดพร้อมกันทั้ง ๔ รูป และ
พระคู่สวดนั้นจะต้องสวดให้ชัดเจน
ถูกต้องตามหลักพระบาลีไม่ให้อักขระ
วิบัติ ถ้าสวดไม่ชัดเจนผิดพลาดจาก
พระบาลีถือว่าสังฆกรรมไม่บริสุทธิ์
จุดประสงค์ในการสวดภาณวารก็เพื่อ
ให้เกิดเป็นสิริมงคล และคุ้มครอง
ป้องกันเสนียดจัญไร และภยันตราย
ต่าง ๆ
กระโจมเทียนชัยขึงผ้าขาวบางปักทองแล่ง
กับพระแท่นเตียงสวดภาณวาร
ในพระราชพิธีเจริญพระพุทธมนต์ตั้งน�้าวงด้าย
ณ ท้องพระโรง พระที่นั่งอมรินทรวินิจฉัย
138
