Page 38 - PRD 259
P. 38
Travel & Food
เรื่อง-ภาพ : ธีระสุภ ลิ้มวงศ์พิพัฒน์
คนหลง
เดินวนตลาดน้อย
ท้องฟ้าหม่น ๆ ครึ้ม ๆ คล้ายฝนจะตก ผมมีนัดกับก๊วนแก๊งตามวัย
ที่จะพากันไปเยี่ยมชมชุมชนริมน�้าเจ้าพระยา “ชุมชนตลาดน้อย”
เนื่องด้วยพระรำชพิธีเสด็จพระรำชด�ำเนินขบวนพยุหยำตรำ
ทำงชลมำรคก�ำลังจะเกิดขึ้นในช่วงปลำยตุลำคมนี้ ผมและก๊วนแก๊งจึงอยำกรู้
ว่ำชุมชนเก่ำแก่ริมสำยน�้ำแห่งนี้มีควำมเป็นมำอย่ำงไร ขอเล่ำที่มำที่ไปกัน
แบบเร็ว ๆ ตำมสไตล์คนขี้เกียจแบบผม ตลำดน้อยเกิดจำกกำรขยำยตัว
ของส�ำเพ็ง เมื่อพื้นที่ตลำดใหญ่ (ส�ำเพ็ง) เต็ม จึงเกิดกำรขยำยตัวเป็นตลำด
ที่เกิดขึ้นใหม่ทำงทิศใต้ แต่เดิมชื่อ ตะลัคเกี้ยะ ซึ่งแปลเป็นไทยว่ำ ตลำดน้อย
เริ่มต้นด้วยเช้ำนี้ ผมได้พำก๊วนแก๊งไปรู้จักเสน่ห์ของตลำดน้อย ไม่สินะ
อำจจะเป็นเสน่ห์ของบริเวณริมน�้ำเจ้ำพระยำนี้ก็ได้ ควำมหลำกหลำยของ
ชำติพันธุ์ ผู้คนที่มำจำกหลำย ๆ ที่ น�ำมำซึ่งควำมหลำกหลำยของศำสนำ
หำกย้อนไปว่ำพวกเขำเหล่ำนี้เข้ำมำได้อย่ำงไรก็คงต้องตอบว่ำตั้งแต่สมัย
กรุงศรีอยุธยำแตกกันเลยทีเดียว เริ่มกันที่ศำสนิกชนชำวโปรตุเกส ที่อพยพ
ลงมำที่วัดซำงตำครู้สในกุฎีจีน ต่อมำบำทหลวงฝรั่งเศสแยกตัวออกมำอยู่
ทำงฝั่งตะวันออกของแม่น�้ำเจ้ำพระยำหรือฝั่งตลำดน้อย ตรงบริเวณลำน
ที่ประหำรนักโทษ ป่ำช้ำวัดตะเคียน จนกลำยเป็นวัด “กำลวำรี” (ซึ่งมำจำก
ชื่อ กัลป์วำรีโอ Calvariæ แปลว่ำ ‘หัวกะโหลก’ ซึ่งเป็นชื่อเนินที่ใช้ตรึงกำงแขน
พระเยซูในกรุงเยรูซำเล็ม) เรียกกันเพี้ยนมำเพี้ยนไปจนกลำยเป็น “กำลหว่ำร์”
ในปัจจุบัน หรือที่เรียกกันว่ำวัดพระแม่ลูกประค�ำ
36 PRD Magazine
