Page 12 - Το Μαγικό Ρολόι
P. 12
«Ο μεταφραστής μου δεν την ξέρει αυτή τη λέξη!» είπε
ξαφνιασμένο το ρολόι. «Σίγουρα είναι λατινικά! Δεν
υπάρχει καμία άλλη γλώσσα σαν τα λατινικά!»
Το ρολόι συρρίκνωσε το σπαθί και το έβαλα στην
τσέπη μου. Το πήρα μαζί μου και στην επόμενη
αποστολή μας!
Κεφάλαιο Η’: Η Άλωση της Τροίας
Αυτή τη φορά, η ρουφήχτρα μας πήγε σε μια ήσυχη
παραλία. Ήταν νύχτα, υπήρχε μία πόλη με τεράστια
τείχη γύρο της. Μία μεγάλη ξύλινη πύλη ήταν
μπροστά μας. Δίπλα της, ένα ξύλινο άλογο!
«Ο Δούρειος Ίππος!» είπε η Μαρία. «Κι αυτή πρέπει να
είναι η Τροία! Ο πρίγκιπας της Τροίας, ο Πάρης,
έκλεψε την Ελένη, την βασίλισσα της Σπάρτης από τον
άντρας της, τον Μενέλαο, και την έφερε εδώ! Οι
Έλληνες πολεμούσαν δέκα ολόκληρα χρόνια για να
ρίξουν τα τείχη της Τροίας και να επιστρέψουν την
Ελένη στον Μενέλαο, μέχρι που ο πολυμήχανος
Οδυσσέας, ο βασιλιάς της Ιθάκης, σκέφτηκε να
φτιάξουν ένα ξύλινο άλογο και να κρυφτούν μέσα στην
κοιλιά του! Οι Τρώες θα το έπαιρναν μέσα στην πόλη
τους, θεωρώντας πως είναι δώρο για τους θεούς. Την
νύχτα όμως θα έβγαιναν έξω και θα έκαιγαν την πόλη!
«Μπράβο, Μαρία!» είπε το ρολόι. «Βλέπω πως δεν είσαι
τελείως ανιστόρητη όπως ο αδερφός σου!»
«Ευχαριστώ...» είπε η Μαρία στο ρολόι.
«Οι Έλληνες στρατιώτες!» φώναξα. «Μπαίνουν στον
Δούρειο Ίππο! Ας μπούμε κι εμείς!»
«Έχεις τρελαθεί, Νίκο!» είπε η Μαρία. «Θα μας δουν!»
«Όχι, αν μας κάνει αόρατους το ρολόι!» είπα στη
Μαρία.
Μπήκαμε στον Ίππο και κάτσαμε εκεί όλη νύχτα.
«Αχ!» φώναξα. «Πιάστηκα εδώ μέσα!»

