Page 150 - ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์2564
P. 150

- ๑๕๐ -           ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎีกำ



                   ประกัน (อำวัล) ส ำหรับผู้สั่งจ่ำย
               ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ

                                                                                                            ี
                                                                         ี
                                      ี

                                 มำตรำ ๙๒๒  กำรสลักหลังนั้นต้องให้เป็นข้อควำมอนปรำศจำกเงื่อนไข ถ้ำและวำง
                                                                            ั
                                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ
                   เงื่อนไขบังคับลงไว้อย่ำงใด ท่ำนให้ถือเสมือนว่ำข้อเงื่อนไขนั้นมิได้เขียนลงไว้เลย   ี
                                                        ี

                                 อนึ่ง กำรสลักหลังโอนแต่บำงส่วน ท่ำนว่ำเป็นโมฆะ
               ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ
                                      ี
                                                                                                            ี
                                                                         ี

                                 มำตรำ ๙๒๓  ผู้สลักหลังคนใดระบุข้อควำมห้ำมสลักหลังสืบไปลงไว้แล้ว ผู้สลักหลัง
                                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ
                                                                                           ี
                                                        ี
                   คนนั้นย่อมไม่ต้องรับผิดต่อบุคคลอันเขำสลักหลังตั๋วแลกเงินนั้นให้ไปในภำยหลัง


               ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ
                                                                         ี
                                      ี
                                                                                                            ี
                                                                               ื่
                                 มำตรำ ๙๒๔  ถ้ำตั๋วแลกเงินสลักหลังต่อเมื่อสิ้นเวลำเพอคัดค้ำนกำรไม่รับรองหรือ

                   กำรไม่ใช้เงินนั้นแล้วไซร้ ท่ำนว่ำผู้รับสลักหลังย่อมได้ไปซึ่งสิทธิแห่งกำรรับรองตำมแต่มีต่อผู้จ่ำย กับ
                                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ
                                                                                           ี
                                                        ี

                   สิทธิไล่เบี้ยเอำแก่บรรดำผู้ซึ่งสลักหลังตั๋วเงินนั้นภำยหลังที่สิ้นเวลำเช่นนั้น
               ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ
                                 แต่ถ้ำตั๋วเงินนั้นได้มีคัดค้ำนกำรไม่รับรองหรือกำรไม่ใช้เงินมำแต่ก่อนสลักหลังแล้ว
                                      ี
                                                                                                            ี
                                                                         ี

                   ไซร้ ท่ำนว่ำผู้รับสลักหลังย่อมได้ไปแต่เพยงสิทธิของผู้ซึ่งสลักหลังให้แก่ตนอันมีต่อผู้รับรองต่อผู้สั่งจ่ำย
                                                    ี
                                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ
                                                        ี
                   และต่อบรรดำผู้ที่สลักหลังตั๋วเงินนั้นมำก่อนย้อนขึ้นไปจนถึงเวลำคัดค้ำนเท่ำนั้น   ี

               ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ
                                      ี
                                                                         ี
                                                                                                            ี
                                 มำตรำ ๙๒๕  เมื่อใดควำมที่สลักหลังมีข้อก ำหนดว่ำ “รำคำอยู่ที่เรียกเก็บ” ก็ดี

                                                                           ื่
                                                                               ั
                      ื่
                   “เพอเรียกเก็บ” ก็ดี “ในฐำนจัดกำรแทน” ก็ดี หรือควำมส ำนวนอนใดอนเป็นปริยำยว่ำตัวแทนไซร้
                                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ
                                                        ี
                                                                                           ี
                                                      ั
                   ท่ำนว่ำผู้ทรงตั๋วแลกเงินจะใช้สิทธิทั้งปวงอนเกิดแต่ตั๋วนั้นก็ย่อมได้ทั้งสิ้น แต่ว่ำจะสลักหลังได้เพยงใน
                                                                                                 ี

                   ฐำนเป็นตัวแทน
               ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ
                                                                                                            ี
                                                                         ี
                                      ี
                                 ในกรณีเช่นนี้ คู่สัญญำทั้งหลำยซึ่งต้อ  งรับผิดอำจจะต่อสู้ผู้ทรงได้แต่เพียงด้วยข้อต่อสู้
                                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ
                   อันจะพึงใช้ได้ต่อผู้สลักหลังเท่ำนั้น   ี                                ี

               ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ
                                 มำตรำ ๙๒๖  เมื่อใดควำมที่สลักหลังมีข้อก ำหนดว่ำ “รำคำเป็นประกัน” ก็ดี “รำคำ
                                                                                                            ี
                                      ี
                                                                         ี

                   เป็นจ ำน ำ” ก็ดี หรือข้อก ำหนดอย่ำงอนใดอนเป็นปริยำยว่ำจ ำน ำไซร้ ท่ำนว่ำผู้ทรงตั๋วแลกเงินจะใช้
                                                        ั
                                                   ื่
                                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ
                                                        ี
                                                                                           ี
                              ั
                   สิทธิทั้งปวงอนเกิดแต่ตั๋วนั้นก็ย่อมได้ทั้งสิ้น แต่ถ้ำผู้ทรงสลักหลังตั๋วนั้น ท่ำนว่ำกำรสลักหลังย่อมใช้ได้
                   เพียงในฐำนเป็นค ำสลักหลังของตัวแทน
               ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ
                                                                         ี
                                                                                                            ี
                                      ี
                                 คู่สัญญำทั้งหลำยซึ่งต้องรับผิดหำอำจจะต่อสู้ผู้ทรงด้วยข้อต่อสู้อนอำศัยควำม
                                                                                          ั

                   เกี่ยวพันเฉพำะบุคคลระหว่ำงตนกับผู้สลักหลังนั้นได้ไม่ เว้นแต่กำรสลักหลังจะได้มีขนด้วยคบคิดกันฉ้อฉล
                                                                                    ึ้
                                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ
                                                        ี
                                                                                           ี

                                                         ส่วนที่ ๒
               ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ
                                      ี
                                                                                                            ี
                                                                         ี
                                                        กำรรับรอง

                                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ



                                                                                           ี
                                                        ี

               ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ
                                                                                                  ื่
                                                ั
                                 มำตรำ ๙๒๗  อนตั๋วแลกเงินนั้นจะน ำไปยื่นแก่ผู้จ่ำย ณ ที่อยู่ของผู้จ่ำย เพอให้
                                                                                                            ี
                                                                         ี
                                      ี

                                                                                      ี
                                              ึ
                   รับรองเมื่อไร ๆ ก็ได้ จนกว่ำจะถงเวลำก ำหนดใช้เงิน และผู้ทรงจะเป็นผู้ยื่นหรือเพยงแต่ผู้ที่ได้ตั๋วนั้นไว้
                                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ
                   ในครอบครองจะเป็นผู้น ำไปยื่นก็ได้    ี                                  ี
                                 ในตั๋วแลกเงนนั้น ผู้สั่งจ่ำยจะลงข้อก ำหนดไว้ว่ำให้น ำยื่นเพื่อรับรอง โดยก ำหนดเวลำ
                                           ิ
               ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ             ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ                 ส ำนักงำนคณะกรรมกำรกฤษฎกำ
                                                                                                            ี
                                                                         ี
                                      ี
   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155