Page 25 - นิทานพื้นบ้าน-1

จึงค่อยคลาไคล ท าดมท าเช็ด เสร็จแล้วด้วยไว

แล้วจึงขึ้นไป ยอไหว้ซ้ายขวา”

ขณะอยู่กินกับนางริ้งไร วันหนึ่งนางริ้งไรจัด

ส ารับไว้ให้แล้วลงไปทอผ้าใต้ถุนบ้าน นายดั้นเข้า

ครัวหาข้าวกินเองท าข้าวหกเรี่ยราดลงใต้ถุนครัว

นางริ้งไรร้องทักว่าเทข้าวท าไม นานดั้นจึงแก้ตัวว่า

“เป็ดไก่เล็กน้อยบ้างง่อยบ้างพลีย ตัวผู้ตัวเมีย

ผอมไปสิ้นที่ อกเหมือนคมพร้า แต่เพียงเรามา มี

ขึ้นดิบดี หว่านลงทุกวัน ชิงกันอึ่งมี่ กลับว่าเรานี้

ขึ้งโกรธโกรธา”

วันหนึ่งนางริ้งไรให้นายดั้นไปไถนา นายดั้น

บังคับวัวไม่ได้ วัวหักแอกหักไถหนีเตลิดไป นาย

ดั้นจงเที่ยวตามวัว ได้ยินเสียงลมพัดใบไม้แห้งชาย
ึ
ป่า เข้าใจว่าเป็นวัว จึงวิดน้ าเข้าใส่เพื่อให้วัวเชื่อง

นางริ้งไรมาเห็นเข้าจึงถามว่าท าอะไร นายดั้นได้

แก้ตัวว่า “พี่เดินไปตามวัว ปะรังแตนแล่นไม่ทัน