Page 26 - นิทานพื้นบ้าน-1
P. 26
จะเอาไฟหาไม่ไฟ วิดน้ าใส่ตายเหมือนกัน ครั้น
แม่บินออกพลัน เอารังมันจมน้ าเสีย”
อยู่มาวันหนึ่งนายดั้นจะกินหมากแต่ใน
เชี่ยนหมากไม่มีปูน จึงร้องถามนางริ้งไร นางบอก
ที่วางปูนให้ แต่นายดั้นหาไม่พบ ได้ร้องถามอีก
หลายครั้งแต่ก็ยังหาไม่พบ นายดั้นจึงร้องท้าให้
นางริ้งไรขึ้นบ้านมาดู หากปูนมีตามที่บอกจะยอม
ให้นางริ้งไรเอาปูนมาทาขยี้ตานางริ้งไรจึงเอาปูน
มาทาขยี้ตานายดั้นนายดั้นถือโอกาสจึงร้องบอกว่า
ตาบอดเพราะปูนทา นางริ้งไรจึงต้องหายามา
รักษา จนกระทั่งตาหายบอดได้บวชเรียน
แง่คิดของนิทาน
1. สะท้อนภาพของสังคมชนบทนครศรีธรรมราช
ที่ชาวบ้านยึดถือความมีน้ าใจต่อกัน คอยช่วยเหลือ
กันโดยไม่เห็นแก่ความเหน็ดเหนื่อย
