Page 86 - หนังสือกฐินวัดกัลยาณมิตร 5-10-2563
P. 86
และลืมไป ด้วยเหตุว่าไม่เคยต่อสู้หามา และ “สบาย” แล้ว หากไม่ชอบใจ ก็อาจจะ ไป
ขอ “อาศัย” อยู่ในดินแดนของประเทศอ่นได้โดยไม่ยาก ไปก็สะดวก ขออยู่ก็ไม่ยาก แต่
ื
ก็อาจอยู่ในสถานะต่างๆ กัน เช่น สถานะผู้ลี้ภัยสงคราม ผู้ลี้ภัยทางการเมือง ผู้อพยพ
ผู้หลบหนีคดีอาญาของแผ่นดินไทย ฯลฯ ซึ่งอาจจะท�าให้ “ด้อย” ไปในเกียรติภูมิของ
แต่ละคน
๒. ประชากร ในทุกชาติจะมีประชาชนหลายเผ่าพันธุ์ คนไทยเคยส�ารวจว่า มี
ถึง ๕๖ เผ่าพันธุ์ มีภาษาถิ่นถึง ๗๐ ภาษา แต่อยู่ร่วมกันได้เป็นชนชาติไทยเดียวกัน
มีสิทธิหน้าที่ต่อชาติ และประเทศเท่าเทียมกันทุกคน ท�าประโยชน์ให้แก่ชาติบ้านเมือง
จนเป็นก�าลังของบ้านเมือง (พลเมือง - พละของเมือง) ดังนั้น จึงหวังว่าประชากรต้อง
แข็งแรง ปราศจากโรคภัย มีความรู้ ความสามารถ กอปรด้วยคุณธรรม มีความเป็นชาติ
รักใคร่ สามัคคี ปรองดองกัน ดังเม็ดทรายที่ผสมเป็นคอนกรีตที่แข็งแกร่งแล้ว มิใช่กอง
ี
ี
ทรายท่ร่วนซุยสลายง่าย ก็จะไม่ช่วยให้ชาติแข็งแรงได้ จึงต้องช่วยชาติตามหน้าท่ด้วย
กันทุกคน
๓. ภาษา ดังได้กล่าวแล้ว มีหลายเผ่าพันธุ์ หลายภาษาถิ่น แต่ก็ต้องมีภาษา
ี
ื
ึ
กลางของชนในชาติ ซ่งหากปฏิเสธภาษากลางก็สมควรลาออกจากชาติไปอยู่ท่อ่น ภาษา
่
ที่วานี้ รวมทั้ง ภาษาพูด ภาษาเขียน ตัวอักษร ตัวเลข ที่คนไทยควรจะมีความภาคภูมิใจ
ประเทศในโลกที่ประชาคมโลกรับรองมีเกือบ ๒๐๐ ประเทศ มีภาษาที่ใช้กันอยู่ ราว ๓๐
ภาษา โดยบางประเทศต้อง “ขอยืม” ภาษาของชาติอื่นมาใช้ เช่น ภาษาอังกฤษ มีใช้
อยู่หลายประเทศ ภาษาโปรตุเกส ภาษาสเปน ภาษาจีน ภาษาฝรั่งเศส ภาษาอาหรับ
อารบิค ฯลฯ ภาษาเป็นเครื่องผูกพันมนุษย์ได้แน่นแฟ้นกว่าสิ่งอื่น ท�าให้ “ส�านึก” ถึง
“ความเป็นชาติ” เดียวกัน ในประเทศไทยเคยมีกฎหมายว่าป้ายชื่อป้ายห้างร้านต่างๆ
�
ต้องมีอักษรไทยตัวโต อักษรต่างชาติตัวเล็ก อยู่ข้างล่าง แต่ปัจจุบันกลับกัน หนาซา บาง
�
้
ั
�
แห่งมีแต่อักษรภาษาต่างประเทศไปท้งถนน จนไม่แน่ใจว่าอยู่ประเทศอะไรกัน ทาไม
ื
ิ
�
็
่
ู
ึ
จงดถูกภาษาของตนเองมากมายอย่างน แม้วาจะเพอผลทางเศรษฐกจกต้องสาแดงความ
่
้
ี
เป็นเจ้าของประเทศไว้ให้ชัดเจน
ทางราชการไทยได้ประกาศมาตั้งแต่ ๑๓ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๒ (๒๑ ปี มา
แล้ว) ให้วันที่ ๒๙ กรกฎาคม ของทุกปี เป็นวัน “ภาษาไทยแห่งชาติ” แสดงว่าต้อง
84
������������������������ 2563 ������������.indd 84 21/10/2563 BE 13:44
