Page 93 - หนังสือกฐินวัดกัลยาณมิตร 5-10-2563
P. 93

๑. ผู้ดีย่อมรักษาความเรียบร้อย ไม่ใช้กิริยาอันกลากรายบุคคล ไม่สอด สวน
                                                                            �
                                                                            ้
                   วาจาหรือแย่งชิงพูด ไม่ปล่อยใจให้ฟุ้งซ่านก�าเริบ หยิ่งยโส
                                                            ื
                                          �
                                                                   ื
                           ๒. ผู้ดี ย่อมไม่ทาอุจาดลามก ใช้เส้อผ้าเคร่องแต่งกายสะอาด เรียบร้อย ไม่กล่าว
                   ถึงสิ่งโสโครก พึงรังเกียจในท่ามกลางชุมชน พึงใจที่จะรักษาความสะอาด
                           ๓. ผู้ดี ย่อมมีสัมมาคารวะ นั่งด้วยกิริยาอันสุภาพ โดยเฉพาะต่อหน้า ผู้น้อยไม่

                                                �
                   พูดจาล้อเลียนผู้ใหญ่ เคารพยาเกรงบิดามารดา และอาจารย์ นับถือนอบน้อมต่อ ผู้ใหญ่
                   มีความอ่อนหวานแก่ผู้น้อย

                           ๔. ผู้ดี ย่อมมีกิริยาเป็นท่น่ารัก ไม่ทากิริยาร่นเริง เม่อเขามีทุกข์ ไม่กล่าวสรรเสริญ
                                                  ี
                                                                    ื
                                                                            ื
                                                            �
                                                                   ี
                   รูปกายบุคคล (ยกยอ) ไม่พูดเคาะแคะสตรีกลางท่ชุมชน และย่อมรู้จักเกรงใจคน
                           ๕. ผู้ดี ย่อมเป็นผู้มีสง่า มีกิริยาอันผึ่งผายองอาจ จะยืนนั่ง ย่อมอยู่ในอันดับอัน
                   สมควร เป็นผู้รักษาความสัตย์ ไม่เป็นผู้เกียจคร้าน

                                                      �
                                                                                           ิ
                           ๖. ผู้ดี ย่อมปฏิบัติงานดี ทาการอยู่ในระเบียบแบบแผน พูดในส่งท่เช่อถือได้
                                                                                              ี
                                                                                                ื
                   เป็นผู้รักษาความสัตย์
                          ๗. ผู้ดี ย่อมเป็นผู้มีจิตใจดี เมื่อเห็นเหตุร้าย หรืออันตรายที่เกิดแก่ผู้อื่น ต้องรีบ
                                                                                ี
                                                   �
                                                                                       ิ
                   ช่วย ไม่เยาะเย้ยถากถางผ้กระทาผดพลาด ไม่ใช้วาจาอนข่มข ไม่มจตใจอนโหดเหยม
                                                                                     ี
                                                     ิ
                                             ู
                                                                                                    ี
                                                                                            ั
                                                                                ่
                                                                          ั
                                                                                                    ้
                   เกรี้ยวกราดแก่ผู้น้อย และเอาใจโอบอ้อมอารีแก่ผู้อื่น
                           ๘. ผู้ดี ย่อมไม่เห็นแก่ตัว ไม่มีใจมักได้ ไม่หยิบยืมข้าวของทองเงินซึ่งกันและกัน
                                 ี
                                        ั
                               ู
                                                                                                     ุ
                          ๙. ผ้ด ย่อมรกษาความสจรตซอตรง ไม่ละลาบละล้วง ไม่ซอกแซกไต่ถามธระ
                                                         ื
                                                         ่
                                                      ิ
                                                    ุ
                   ส่วนตัว เป็นผู้รักษาความไว้วางใจแก่ผู้อื่น
                                                                                         �
                                                                                                 ื
                                                                   ี
                                                  ั
                          ๑๐. ผู้ดีย่อมไม่ประพฤติช่ว ไม่เป็นพาลเท่ยวเกะกะระราน และทาร้ายผู้อ่น ไม่
                   ท�าให้ผู้อื่นเดือดร้อนเจ็บอาย เพื่อความสนุกยินดีของตน ไม่ทะเลาะวิวาท ไม่นินทาว่า
                                                                                         ี
                                                 ื
                                                                    ั
                                                                ี
                   ร้ายกันและกัน ไม่ปองร้ายผู้อ่น มีความเหน่ยวร้งใจตนเองและเป็นผู้ท่มีความละอาย
                   และเกรงกลัวต่อบาป
                                                             �
                                                                         ั
                            อ่านแล้วต้องค่อยๆ พิจารณานาไปปฏิบัติท้งทางกาย วาจา และใจ แต่ใน
                   ยามที่ “มารยาทสากล” ในโลกเปลี่ยนไป เรื่องที่จะต้องช่วยกันท�าให้เกิดความสงบสุข
                   ในสังคมอย่างง่ายๆ อาจจะได้แก่
                                                                                                     91


       ������������������������ 2563 ������������.indd   91                                         21/10/2563 BE   13:44
   88   89   90   91   92   93   94   95   96   97   98