Page 29 - Tetori muaji i letersise
P. 29

Në mundsh ( Adelajda Lakti 9-A )



        • Në mundsh ta ruash arsyen, kur bota humbet                                                 • Në i detyrofsh dot muskul, nerv e puls e
            fillin                                                                                      zemër
            e fajin ty ta hedh dhe vetes t’i besosh,                                                    të të shërbejnë edhe kur gjithçka duket e

            sa herë tek ti dyshojnë e s’të përfillin                                                    kotë,
            por edhe dyshimet drejt t’i gjykosh…                                                        e të qëndrosh kur s’ke asgjë më veç vullnetit,
                                                                                                        që vetëm fjalën “Qëndro!” gjithmonë të
        • Në mundsh të rrish në pritje, nga pritja pa u                                                 thonë…
            lodhur,                                                                                     Në mundsh të flasësh me maskarenj, por
            e, kur t’urrejnë, urrejtje mos t’ushqesh,                                                   nderin tënd ta ruash
            madje, ndaj shpifjeve të rrish pa folur,                                                    e t’ecësh përkrah mbretit pa krenari që të
            me thjeshtësi, me to pa rënë ndesh…                                                         verbon…


        • Në mundsh t’mendosh, por jo gjer në shkatrrim,                                                Nëse armiku apo miku s’të bëjnë dot të
            të ëndërrosh, por jo si rob ëndërrimesh,                                                    vuash,
            dhe t’i trajtosh njëlloj e pa dallim                                                        dhe gjithkend e çmon, por veç sa meriton…
            ngadhnjim e shpartallim burim mashtrimesh…                                               • Në mundsh t’i mbushësh ti minutat aq të
            Në durofsh dot thëniet e tua të drejta                                                      rënda
            në kurthe për trutharët, kopuket që t’i kthejnë,                                            me vepra që peshojnë
            t’i shohësh të thyera gjërat më të shtrenjta                                                dije dhe mos kij asnjë dyshim,
            e prapë t’i ndërtosh me vegla që nuk vlejnë…                                                se jotja do të jetë Bota, me ç’ka brenda,

            Në mundsh fitoret që ke korrur t’i flijosh                                                  dhe NJERI do të jesh, o biri im!
            si në kumar, në një të vetme lojë,
            të rrezikosh, të humbasësh e prapë t’ia fillosh,
            dhe humbjen kurrë të mos e zesh në gojë…
   24   25   26   27   28   29   30