Page 20 - คุณสมบัติของไม้ไผ่(Thai)

ข. การหดตัวด้านความหนา (thickness wall shrinkage)

เปรียบเทียบการหดตัวด้านความหนาเฉลี่ยของไม้ไผ่ทั้ง 10 ชนิด พบว่า
ไผ่ป่ามีการหดตัวด้านความหนาเฉลี่ยสูงสุดเท่ากับ 7.38% รองลงมาคือ ไผ่ไร่
มีการหดตัวด้านความหนาเฉลี่ยเท่ากับ 5.13% ส่วนไผ่รวกใหญ่มีการหดตว
ั
ด้านความหนาเฉลี่ยตำ่าสุดเท่ากับ 2.37%
เมื่อเปรียบเทียบการหดตัวด้านความหนาของไม้ไผ่ในส่วนต่างๆ พบว่า
ู
ั
โดยส่วนใหญ่การหดตวด้านความหนาของส่วนโคนสงกว่าส่วนปลาย ยกเว้น
ไผ่เลี้ยงที่ส่วนปลายมีการหดตัวด้านความหนาสูงกว่า ส่วนไผ่ไร่มีการหดตัว
ด้านความหนาในส่วนโคนและปลายไม่แตกต่างกัน
ค. การหดตัวด้านความยาว (culm length shrinkage)

การหดตัวด้านความยาวเฉลี่ยของไม้ไผ่ทั้ง 10 ชนิด เมื่อเปรียบเทียบกัน
พบว่า ไผ่ซางมีการหดตัวด้านความยาวเฉลี่ยสูงสุดเท่ากับ 0.40% รองลงมาคือ
ไผ่รวกเล็ก และไผ่รวกใหญ่มีการหดตัวด้านความยาวเฉลี่ยเท่ากับ 0.24% และ

0.22% ตามลาดับ ส่วนไผ่ตงมีการหดตัวด้านความยาวเฉลี่ยตำ่าสุดเท่ากับ 0.03%
ำ
เม่อเปรียบเทียบการหดตัวด้านความยาวของไม้ไผ่ในส่วนต่างๆ พบว่า
ื
โดยส่วนใหญ่การหดตัวด้านความยาวของส่วนโคนสูงกว่าส่วนปลาย

4) จุดหมาด
จากตารางที่ 3 แสดงให้เห็นว่า เมื่อเปรียบเทียบจุดหมาดของไผ่ทั้ง 5 ชนิด
พบว่า ไผ่รวกใหญ่มีจุดหมาดเฉลี่ยสูงสุดที่ 24% รองลงมาคือ ไผ่ป่า ไผ่ลำามะลอก
ไผ่หก และไผ่รวกเล็กมีจุดหมาดเฉลี่ยที่ 23% 19% 18.67% และ 16% ตามลำาดับ

เมื่อพิจารณาจุดหมาดของไม้ไผ่ที่ส่วนต่างๆ ของลำาไผ่พบว่า ส่วนโคนลำา
ำ
มีจุดหมาดที่ต่ากว่าส่วนปลายลำา
สกายสมบัติของไม้ไผ่ทั้ง 10 ชนิดนี้มีความแตกต่างกันไปตามชนิด และ
ำ
ำ
ส่วนต่างๆ ของลา ซึ่งพบว่า ค่าความแน่นและความถ่วงจาเพาะของไม้ไผ่ชนิด
เดียวกันในแต่ละส่วนมีค่าไม่แตกต่างกัน ไผ่ท่มีค่าความแน่นและความถ่วงจาเพาะสูง
ำ
ี
ั
แสดงว่าไผ่ชนิดน้นมีความแข็งแรงของลาสูงเช่นกัน นอกจากนี้ จากการที่ไม้ไผ่
ำ
20