Page 11 - Canis Frisiae 2007

Dierenspeciaalzaak. Deze voeding wordt als zeer smakelijk ervaren, is niet verhit
geweest en kan door de aanwezigheid van de bacteriën en enzymen vooral de darmflora
weer terugbrengen in de natuurlijke balans. Compleet diepvries vers vlees heeft een
vertering van bijna 93% en geeft dus automatisch weinig ontlasting.
Belangrijk is wel dat u tijdens deze week echt niets bijvoert. Als de hond deze voeding
nog nooit heeft gehad, dan wel de eerste 2 dagen, na het ontdooien, het vlees even in een
oud pannetje 4 tot 5 minuutjes laten koken.
Na deze 2 dagen het vlees rauw op kamertemperatuur geven. U kunt dan na deze week op
het complete diepvries vers vlees, terug stappen naar de brokken.
Mogelijk dat een geperste brok als smakelijker wordt ervaren. Deze brok is ook wat
zachter. Nog een tip: doe een klein beetje lauw water over de brokjes en laat dit 15
seconde in de magnetron verwarmen. Hierdoor treedt het vet van de brok meer naar
buiten en juist de vetten bepalen vaak de acceptatie van de brok.

Nu is naast een goede voeding ook een goede methodiek van
voeren van groot belang, dus: minimaal 2 keer per dag de
brokjes aanbieden; eet de hond binnen 10 minuten niet, dan de
bak weghalen. Niets er door heen doen, en vooral niet uit de
hand gaan voeren! Anders snapt de hond al heel snel dat ‘niet
eten’ altijd aandacht oplevert. Dus u probeert de hond te negeren als hij u zielig aankijkt,
gaat piepen enz.. Zolang de hond blij en actief is, u de ribben niet kunt zien maar wel
kunt voelen, de vacht goed in conditie is en de hond bij 2 keer voeren, 2-3 keer per dag
een mooie, vaste ontlasting heeft, is er geen rede tot ongerustheid.
Schakel bij twijfel altijd een dierenarts in!
Geef ook altijd drinkwater op kamertemperatuur en, behalve af en toe een hondenkoekje,
geen tussendoortjes.
Met deze tips denk ik dat er een stap in de goede richting wordt genomen.
Heeft u echter nog vragen, dan kunt u ons Care Team altijd bellen of mailen.
Met diervriendelijke groet,
Carolien,
Prins Careteam www.prinspetfoods.nl

Onderstaand gedicht van H. Tollens CZ. (1780-1856) laat zien dat men ook in die tijd de
liefde en trouw van de hond naar waarde wist te schatten.

VOOR MIJN HOND
Mijn hond is dood.
Een traan ontsprong mijn oogen,
toen hij de zijne sloot.
Ik schaam mij niet: ik ben bewogen:
hij is dood.
Hij hing me aan ’t lijf, hij kleefde me aan de kleeren,
hij kwispelde aan mijn zij;
Nog stervend sloeg hij menig keeren
het brekend oog op mij.
Hoe dikwijls lag hij naast mij op de zoden
aan gindschen eik; als ik, de stad
in ’t vreedzaam avonduur ontvloden,
te peinzen en te mijmeren zat!
‘k Wil aan dien eik voor hem een grafterp stichten;
hij heeft die eer verdiend.
Beschijnt hem minzaam hemellichten,
hij was mijn trouwste vriend!