Page 5 - Canis Frisiae 2012

gedrag belonen. Als de hond dus bij u komt, is dat geweldig en moet de hond uitbundig beloond worden met uw
stem en met een brokje.
Bovendien moet de hond niet de gelegenheid krijgen om in de fout te gaan. U zult hem dus aangelijnd moeten
uitlaten en goed op moeten letten. ’s Avonds kunt u het beste een zaklantaarn meenemen zodat u kunt zien waar
de hond met z’n neus naar toe gaat. Intussen moet u goed naar de hond kijken. Hij geeft met zijn
lichaamshouding aan dat hij iets interessants heeft ontdekt. Op het moment dat dat gebeurt, beloont u de hond.
Dat klinkt in eerste instantie misschien gek maar is eigenlijk heel logisch. Als u de hond leert dat hij een
superlekkere beloning krijgt op het moment dat hij poep ontdekt, zal hij daar voor gaan kiezen. Een hond doet
namelijk altijd datgene waar hij het meeste voordeel van heeft: het is een opportunist in hart en nieren!
Uiteindelijk kunt u hem zover krijgen dat hij naar u toe komt rennen als hij poep heeft ontdekt. Wauw, super,
brok erin!
Denk er wel om dat u de hoeveelheid beloningsbrokjes in mindering moet brengen van zijn maaltijden!
Poep in de tuin moet direct opgeruimd worden. Heel simpel, wat er niet ligt kan ook niet opgegeten worden.
Geadviseerd wordt om een plek af te bakenen in de tuin waar de hond geleerd wordt om zijn behoefte te doen.
Dat wordt eerst aangelijnd aangeleerd. Door een bepaalde plek hiervoor te reserveren kunt u gemakkelijker in de
gaten houden of er poep ligt. Een hele tuin is wat dat betreft veel onoverzichtelijker. Als het een tijdje goed gaat
mag de hond los, maar houdt u wel toezicht. En als dat een tijdje goed gaat kan de hond zonder toezicht in de
tuin.
Belangrijk is wel dat u er niet al te zwaar aan tilt. Elke aandacht die aan het poep eten gegeven wordt, kan het
gedrag in stand houden want negatieve aandacht is ook aandacht! Ook als u op uw hond moppert geeft u hem
aandacht en sommige honden doen het daarvoor! Voor al het vervelende gedrag van een hond geldt: hoe
zwaarder u er aan tilt, hoe moeilijker het is om het de hond af te leren. Leg er dus niet teveel de nadruk op, dit
gedrag gaat met de juiste consequente training vanzelf weer voorbij!

Voor sommige honden die poep eten uit verveling wil het wel eens helpen als ze alternatieve afleiding krijgen in
de vorm van een gevulde kong of door koekjes hier en daar te verstoppen. Deze laatsten moeten natuurlijk wel

elke dag ververst worden.

Het effect van een muilkorf bij poep eten valt tegen, omdat de hond nog steeds zijn
snuit in de drol kan drukken en het ‘lekkers’ gewoon naar binnen zuigt. Een hond die
gemuilkorfd over straat gaat, wordt bovendien snel - en in dit geval onterecht - als
agressief gezien door buurtbewoners. Iets om wel even rekening mee te houden.

Tot slot nog een bakerpraatje:
Sommigen zweren bij het geven van een eetlepel zout om de hond te laten braken nadat hij poep heeft gegeten.
Dat vindt hij onprettig en de gedachte van de eigenaar is dan dat de hond het de volgende keer wel zal laten om
poep te eten. Klinkt logisch maar de hond is tegen de tijd dat u die lepel zout aan hem geeft al lang vergeten
waarom hij dat zout krijgt. Hij associeert poep eten helemaal niet meer met die schep zout. Bovendien is het
geven van zout niet altijd ongevaarlijk, dus het is beter om dit niet te doen.

De eindclonclusie van dit hele verhaal is dat het probleem en dus de eventuele aanpak daarvan, zo complex is
dat er geen éénduidende oplossing valt te geven en het zelfs in sommige gevallen de vraag is of het probleem
wel op te lossen is!

Gustibus non disputandum = over smaken wordt niet gediscussieerd
Nu we het toch over onsmakelijke gewoontes van honden hebben: wat voor ons
lekker ruikt, ruikt helemaal niet lekker voor onze hond en vice versa. Zij
worden aangetrokken tot bepaalde geuren en jammer genoeg (voor ons dan)
hebben ze vaak een voorkeur voor de geur van ontbindend organisch materiaal,
geuren waar wij onze neus voor dichtknijpen zoals beschimmelde bladeren,
rotte vis en poep etc.
Dus vindt uw hond een dode vogel of andere troep, dan zal hij daar met alle
plezier zijn neus eens goed induwen of - nog beter - eens lekker door gaan
rollen! Allereerst wordt aan de gekozen geur uitvoerig geroken. Mocht deze
geur transportabel zijn (b.v. rotte vis) dan komt het voor dat deze meegenomen
wordt naar een grasveld en daar plechtig wordt neergelegd. Dan wordt met veel aandacht eerst de ene en
vervolgens de andere schouder over het “verrukkelijke” voorwerp gewreven. In dit stadium wordt er meestal niet
gerold. De hond inhaleert het aroma opnieuw en als hij er tevreden over is gaat hij er nogmaals met de schouder
doorheen, meestal gevolgd dor een volledige rugrol, zodat het hele lijf gedrenkt is in deze geur.