Page 10 - รสวรรณคดี
P. 10
หาสยรส
(รสแห่งความขบขัน : บาลีเรียกรสนี้ว่า หาสะรส)
เป็นการพรรณนาที่ท าให้เกิดความร่าเริง สดชื่น เสนาะ ขบขัน อาจท าให้ผู้อ่าน ผู้ดูยิ้ม
กับหนังสือ ยิ้มกับภาพที่เห็น ถึงกับลืมทุกข์ดับกลุ้มไปชั่วขณะ เช่น เรื่องระเด่นลันได เป็นต้น
ได้ยินแว่วส าเนียงเสียงหมาเห่า คิดว่าวัวเข้าในสวนกล้วย
จึงออกมาเผยแกลอยู่แร่รวย ตวาดด้วยสุรเสียงส าเนียงนาง
พอเหลือบเห็นระเด่นลันได อรไทผินผันหันข้าง
ชม้อยชม้ายชายเนตรดูพลาง น้อยฤๅรูปร่างราวกับกลึง
( พระมหามนตรี (ทรัพย์) : ระเด่นลันได )
8
