Page 12 - รสวรรณคดี
P. 12
ท้าวก็ทรงแสดงพระองค ธ ปาน
์
รุทรรส/เราทรรส
ประหนึ่งพระราชหทัยลุดาล
(รสแห่งความโกรธเคือง : บาลีเรียกรสนี้ว่า โกธะ)
พิโรธจึงผันพระกายกระทืบพระบาทและอึง
พระศัพทสีหนาทพึงสยองภัย
เอออุเหม่นะมึงชิช่างกระไร
บทบรรยายหรือพรรณนาที่ทาให้ผู้ดูผู้อ่านขัดใจ
ทุทาสสุถลฉะนี้ไฉน
ฉุนเฉียว ขัดเคืองบุคคลบางคนในเรื่อง บางทีถึงกับ
ก็มาเป็นศึก บ ถึงและมึงก็ยังมีเห็น
ขว้างหนังสือทิ้ง หรือฉีกตอนนั้นก็มี เช่น โกรธขุนช้าง
จะน้อยจะมากจะยากจะเย็น
โกรธชูชก
ประการใดอวดฉลาดและคาดแถลงเพราะใจ
ขยาดขยันมิทันอะไรก็หมิ่นก ู
( ชิต บูรทัต : สามัคคีเภทค าฉันท์ )
10
