Page 19 - คู่มื่อฝึกทักษะภาษาไทย
P. 19
ึ
ื
่
ิ
ื
่
คูมอฝกทักษะภาษามลายูถ่นและทักษะการสอสารภาษาไทย 16
คำศัพท์ คำอ่านที่ถูกต้อง มักอ่านผิดเป็น
69.อสนีบาต อะ - สะ - นี - บาด อัด - สะ - นี - บาด
70.อัครชายา อัก - คระ - ชา - ยา อัก - คะ - ระ - ชา - ยา
71.อัปราชัย อับ - ปะ - รา - ไช อับ - ปรา - ไช
72.อิสตรี อิด - สัด - ตรี อิด - สะ - ตรี
73อุณหภูมิ อุน - หะ - พูม อุน - นะ - หะ - พูม
74อุตริ อุด - ตะ - หริ อุ - ตะ - หริ
75.โอสถกรรม โอ - สด - ถะ - กำ โอด - ถะ - กำ
การอ่านบทร้อยแก้วร้อยกรอง
การอ่านออกเสียง เป็นการอานให้ผู้อื่นฟัง เพื่อให้เข้าใจอรรถรสเกิดอารมณ์และจินตนาการไปตาม
่
เนื้อเรื่อง ผู้ที่อ่านออกเสียงจึงต้องมีน้ำเสียงสดใสไพเราะ อานเว้นวรรคตอนและสะกดการันต์ได้ถกต้อง
ู
่
โดยเฉพาะอย่างยิ่งการอ่านร้อยกรองผู้อ่านต้องรู้จักฉันทลักษณ์ และท่วงทำนองการอ่านคำประพันธ์แต่ละชนิด
ด้วย ดังนั้นผู้อ่านจึงควรฝึกฝนการอ่านออกเสียงให้ชำนาญไปตามความสามารถของตนบทหลักการที่ถูกต้อง ซึ่ง
จะเป็นประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่นอีกทงยังเป็นการอนุรักษ์วัฒนธรรมทางภาษาของชาติอีกทางหนึ่ง
ั้
หลักการอ่านออกเสียงร้อยแก้ว
ื่
การอ่านออกเสียงร้อยแก้วเป็นการอ่านออกเสียงเหมือนเสียงพูดธรรมดา เพอรับสารจากเรื่องที่อ่าน
โดยมีหลักการอ่านดังนี้
๑. ศึกษาเรื่องที่อ่านให้เข้าใจ เพื่อให้ทราบถึงสาระสำคัญของเรื่อง อารมณ์และความรู้สึกที่ผู้เขียน
ตั้งใจจะสื่อให้ผู้อ่านทราบ แล้วแบ่งวรรคตอนในการอ่านให้ถูกต้องว่าตอนใดควรเว้นวรรคน้อย ตอนใดควรเว้น
วรรคมาก
๒. ศึกษาหลักการอ่านคำในภาษาไทยให้ถูกต้องตามอักขรวิธี การอ่านคำที่นิยมมาจาก
ภาษาต่างประเทศ ต้องอานให้ถูกต้องโดยยึดพจนานุกรม
่
๓. ต้องมีสมาธิในการอ่าน คือ ต้องมีความมั่นใจตัวเอง ไม่อ่านผิด อ่านตก อ่านเติม หรืออ่าน
ผิดบรรทัด ต้องควบคุมสายตาจากซ้ายไปขวาและย้อยกลับมาอกบรรทัดหนึ่งอย่างว่องไวและแม่นยำ
ี
๔. อ่านด้วยน้ำเสียงที่เป็นธรรมชาติ คือ การอ่านให้มีน้ำเสียงเหมือนเสียงพูด ไม่ดัดเสียงหรือใช้
เสียงแหลมเกินไป เน้นเสียงหนักเบา สูงต่ำ ให้เป็นไปตามธรรมชาติโดยสอดคล้องกับเรื่องที่อ่าน
๕. อ่านออกเสียงให้ดังพอประมาณ ไม่ตะโกนหรือเสียงแผ่วเกินไป หากอ่านเสียงดังผ่าน
ไมโครโฟนควรให้ปากห่างจากไมโครโฟนของแต่ละคน และระมัดระวังอย่าให้เสียงหายใจเข้าไมโครโฟน เพราะ
เสียงจะพร่าไม่น่าฟัง
๖. อ่านเว้นวรรคตอนให้ถูกต้อง เป็นการกำหนดการอ่านให้เหมาะสม ไม่อ่านเร็วหรือช้าเกินไป
ต้องอ่านให้จบคำและจบความ ถ้าเป็นคำยาวหรือคำหลายพยางค์ไม่ควรหยุดกลางคำหรือตัดประโยคจนเสีย
ความ
ื่
๗. อ่านอย่างมีลีลาและอารมณ์ตามเนื้อเรื่องที่อ่าน คือ เน้นคำสำคัญและคำที่ต้องการเพอให้เกิด
ภาพพจน์หรือจินตนาการ การเน้นควรเน้นเฉพาะคำไม่ใช่เน้นทั้งวรรคหรือเน้นทั้งประโยค เช่น “แม่ คือผู้ให้
กำเนิดและผู้มีพระคุณต่อเรา” เน้นคำว่า “แม่” เป็นต้น
